R.I.P lieve F.B

R.I.P                                                                                                         11 september 2021

Gegroet, lieve, lieve F.B. 

Wat een verdriet dat jij ons verliet. 

Op zich een mooie dag om om te vallen, qua gebouwen. Jij was er een van statuur.

Sommige mensen zijn zo aardig voor iedereen dat ze dus ook door iedereen gemist worden. Dat is wat mij betreft met stip monsieur Francois Boulangé, landelijk bekend als de man van Lingo, weliswaar wars van pretentie en bovenal charmant zonder er iets voor te hoeven doen. Altijd vriendelijk en zo aaibaar, dierbaar, dienstbaar , een gastheer pur sang , gastronomisch gastvrij en bovenal bescheiden.  De ultieme combinatie van talent en een aardige vent. 

Kerst zal nooit meer zo klinken zonder zijn onwaarschijnlijk onthaal met zijn gemaal Marlies. Menig maal werden wij gefetteerd op zijn tweede kerstdag kookkunsten. Ik schaamde mij altijd voor een totaal gebrek aan inspiratie op kookgebied maar wij mochten toch aanschuiven aan zijn gemeleerde dis al was het maar vanwege de kalkoen! 

Volgens mij kon je Francois niet blijer krijgen dan in deze rol: Zijn vrienden verwennen. Het kon niet dol genoeg. Na een hele avond vol gangen van zelfgeschoten wild en gestoofde peren kreeg je nog een fles eigen gemaakte walnotenport mee om het af te leren. 

Ik heb er maar een woord voor: LIEFDE.

De kalkoen mocht dan een dagje garen in een al dan geen groen ei en met de juiste snit door de ervaren keukenprins Edwin de 2e  (onder toeziend oog van maitre Boulangé)

op onze borden belanden waarna wij dan met elkander het lied van 'de Kalkoen' aanhieven. 

Refrein:"  Op kalkoen, op kalkoen, dan trakteer ik op kalkoen"

Zo heeft ieder zijn eigen talent. En Francois was een muziekliefhebber. Heerlijk als we dan tot in de late uurtjes Franse chansons mee zaten te zingen en swingen, 

wij waren o.a. fans van Zaz. Hij heeft haar live zien spelen. Daar was hij vol van! Geweldig was dat

Francois stond gewoon voor iedereen klaar met zijn camera of feestpartij. Ook bij ordinaire EK voetbalwedstrijden kookte hij in het thema en juichten wij onder zijn partytent. Zelfs voetbalhaters vonden dit leuk. 

Wat een schat. Toen ik persoonlijk 50 werd kwam hij met zelfgemaakte chocolaatjes in een prachtig paars jasje. Puurder kon het niet. 

Ze waren gewoon om op te vreten. Hij heeft ook belangeloos geholpen met filmpjes maken van verschillende projecten , altijd met een zwetend voorhoofd en een grote glimlach. Hoogtepuntje vond ik ook wel het filmpje met Jan Beenen in de voeten-spa-garufa-visjes en met de kinderen op het schoolplein.

Het is vreselijk dat hij nu dood is. Daar helpt geen dooie dood meer aan. 

Ik vind het ook erg dat ik hem niet meer gezien heb en hem heb kunnen bedanken voor al zijn lievigheid. Bies vertelde hoe slecht hij er aan toe was en toen dacht ik: Ik moet naar hem toe. Maar dan is er weer gedoe en 'komt het er niet van'. En dan is het dus te laat. 

Zoals dat gaat.

Er is altijd wel wat.

De moraal van het verhaal, pluk de dag. 

Doe wat je wilt doen met de mensen die je energie geven. 

En kom niet te laat. 

Dag lieve aimabele Francois.

Boven wordt het steeds gezelliger.

xx Jessica. (kalkoen)

 Kabouter Pieter heeft zijn schoen gezet maar er zit niks in                        zondag 15 november 2020

Tjongejonge. Heb ik nog wel zo mooi gezongen. Kabouter Pieter is aangeslagen. Met veel pijn en moeite is ie opgestaan en heel vroeg naar beneden gegaan om te kijken wat de Sint in zijn klompjes had gedaan. Hij had al gedroomd van een PlayStation of een Drone of een nieuwe IPhone dus de teleurstelling was groot toen er niks in zat. Nu breekt mijn klomp, bromt Pieter. Even checken bij de buren maar die hadden ook niks. Gelukkig. Dan is ie dus gewoon niet geweest op de Dijk. 

Maar goed, omdat Pieter Positief is doet ie de gordijnen open en ziet een prachtige zonsopkomst. Hij wordt er stil van, wat een prachtige gouden gloed zomaar cadeau. Je kunt wel stellen dat Pieter niet uitzichtloos lijdt. Het uitzicht is namelijk prachtig, elke dag ander water, ander licht. Pieter bedenkt dat hij dit mooier vindt dan een Playstation. 

Uit dankbaarheid doet ie een gebedje en gaat ie even mediteren op zijn kussentje.

Hij houdt erg van het 'Ave Maria', dat zingt ie graag. Kabouter Pieter is van huis uit nou eenmaal een eikenhouten katholiek. En dat zit er ingebakken.

Hij probeert op zijn hoofd te staan, maar dat lukt nog niet erg met de hoofdpijn en de puntmuts. Tijdens de meditatie probeert hij 'mindfull' te focussen op het gevoel van dankbaarheid . Daar wordt hij lichter van. Het lukt steeds beter in het pure moment te zijn omdat er geen prikkels van buitenaf zijn en er een soort innerlijke rust ontstaat. Het is wonderlijk. Hij hoeft niks, hij kan niks, hij is  louter kabouter. 

Hij komt akelig dicht bij zichzelf. 

Pieter komt erachter dat de meeste zorgen, pijn en frustratie tussen de oren zit en nu moet ie alles 'loslaten'. Hij begint al een aardige muts te worden. Verder heeft ie zich voorgenomen om in deze quarantaine toch te blijven bewegen want hij wil graag zijn six pack terug. Hij zingt uit volle borst: Bring back, o bring back, o bring back my sixpack to me, to me" 

Hij doet 30 buikspieroefeningen en probeert de 'plank', maar dat is geen succes. De plank zakt door. "Zucht, ik heb er de kracht niet voor."

Die Corona is geen gemakkelijke tante. Pieter heeft alweer een heel bezweet ruggetje en gaat onder de douche. Ha een stortdouche. Dat is heerlijk. Voor het gezonde gevoel doet ie een koude douche na. Al zijn haartjes gaan overeind . Hij heeft geen zin om zich te scheren. Hij kamt zijn baard en spuit wat Rituals op. Je moet er niet te slonzig bij gaan lopen , spreekt ie zichzelf toe, ook al ben je nog zo moe. Hup, handen voor de 1000 e keer desinfecteren en tanden poetsen, deodorant. Lekker fris. Schoon bedje , tel uw zegeningen.

 Als ie terugkomt in de slaapkamer ligt zijn grote vriend alweer voor Pampus. Daar heb je ook niet veel aan. 

Pieter heeft trek gekregen en is erg blij met het pannetje soep van de buurvrouw. Dat is nou zo gezellig van de quarantaine dat je zomaar lieve kaartjes krijgt, bloembolletjes en erwtensoep! Pieter hoopt stiekem nog op een fruitmandje of gewoon wat eikels. 

Daar knapt een kabouter van op. En van de post! Hij heeft zelfs een kaartje gekregen van Obama met het woord: HOPE. En dat komt precies vandaag, op de dag dat die lelijke Trumtrol toegeeft dat ie verloren heeft. Kabouter Pieter denkt dat Melania er achter zit. Vrouwen zijn toch de baas.

En hij denkt aan de woorden van een wijs man: "Het gaat er in het leven niet om te leren winnen, maar om te leren verliezen" en dat is een waarheid als een koe.  Pieter kan eigenlijk ook niet goed tegen zijn verlies. Zijn vriendje Donald zegt het ook.

Vanavond gaat ie lekker voetbal kijken, hij denkt 3-2 en zet ie gewoon weer zijn klomp. 

"Elke dag is er één en alles komt goed als je maar je best doet", dat is nog eens positief! 

P.S Chocoladeletters zijn ook goed. liefs van Pieter.

Kabouter Pieter heeft Corona en blijft positief

 

Kabouter Pieter heeft Corona en gaat er positief mee om.

Op een gewone doordeweekse donderdagochtend wordt kabouter Pieter wakker met een naar, zwaar gevoel . Zijn hoofd bonkt onder zijn puntmuts en hij voelt al zijn spiertjes alsof hij een marathon gelopen heeft. Zijn konen zijn behoorlijk rood en het zweet gutst in zijn hansopje. Alles is kleddernat. Gat, denkt kabouter Pieter, en hij steekt de thermometer in zijn gat. Meten is weten. En daar staat dus 38.9 graden op. Dat is veel voor zo’n klein kaboutertje en hij bedenkt met angst in zijn hartje dat ie misschien wel dat rottige kabouter Coronavirus zou kunnen hebben. Dat heerst nl als de Pieten. Kabouter Pieter gaat meteen bellen met de GGD om een afspraak te maken voor een test. Hij hangt wel 45 minuten aan de lijn en hoort steeds hetzelfde muziekje dat op zich best rustgevend is. Hij valt bijna in slaap op de canapé maar dan hoort ie een aardige stem die zegt: “Met de GGD, vertelt u het maar.” Kabouter Pieter legt uit wat zijn klachten zijn en de meneer van de GGD vindt het een goed idee om zo snel mogelijk een test te doen. Het kan al om 15.00 uur in Leiden in een parkeergarage vlakbij de universiteit.

Kabouter Pieter ziet erg op tegen het stokje in zijn neus. Hij heeft van andere kabouters gehoord dat ze gewoon een rondje draaien in je hersenpan en wil er eigenlijk onderuit komen. Als hij de parkeergarage inrijdt lijkt het net op een sciencefictionfilm. Er staan mensen in witte pakken met spatschermen en er hangen rood-witte linten en dreigende borden met STOP, WACHT HIER, UITGANG. Pieter is al lang blij als hij hieruit mag. Maar dan moet ie toch eerst de test doen.

Er staan drie ingepakte vrouwen die allerlei vragen stellen. Pieter moet laten zien dat hij Pieter is en toont zijn Burgerservicenummer. Het klopt. Dan komt de mevrouw met de keelswap. “Steek je tong goed uit en zeg ahhhh”. Pieter steekt zijn tong uit en zegt ahhh en dan gaat het stokje in de keel en moet Pieter even kokhalzen. Dat is te doen , denkt ie, maar nu die neus nog. De mevrouw zegt dat het net is of je cola in je neus krijgt. Ken je dat gevoel van vroeger als je dan de slappe lach krijgt terwijl je net cola drinkt en het door je neus naar buiten komt, zoiets. Pieter is er klaar voor, hij steekt zijn wipneus naar voren. Daar komt ie, krr, krrr, ja hoor klaar. Pfff, Pieter is blij dat het klaar is, het viel best mee.

“U krijgt de uitslag binnen 48 uur, maar u kunt het vast eerder zien hoor als u inlogt met uw DigiD. Sterkte hoor, we hopen dat u het niet heeft en de andere kabouters om u heen ook niet. Geniet vooral van uw quarantaine.” Pieter heeft een kletsnatte rug van de zenuwen en de koorts. Hij wil gauw naar bed met een kop thee en twee paracetamollen. Nu moet ie geduld hebben en hopen dat ie het niet heeft….

Vrijdag de dertiende, 12.00 uur. Pieter logt in

Testuitslag

Je bent op 12 november 2020 getest. De uitslag van de test is positief. Dat betekent dat je het coronavirus hebt. We begrijpen dat dit geen fijn bericht is. Neem even de tijd om dit nieuws rustig te verwerken..

Pieter dacht het al. Vrijdag de 13^e, dat kan nooit goed aflopen. Hij is behoorlijk bijgelovig. Wat ie echt stom vindt is dat ze dat POSITIEF noemen. Hij is van nature behoorlijk positief maar dit nieuws is nou niet echt positief te noemen. Pieter voelt zich beroerd maar zijn arme hoofd gaat meteen alle kanten op malen. Van wie heeft hij het? En al piekerend komt ie erachter. Van de week is die snert nerts nog langs geweest en langer dan 15 minuten blijven plakken. Dat was op dinsdag. En ojee, ojee, wie heeft hij misschien wel besmet toen ie het nog niet wist? Kabouter Pieter is nog bij zijn vader geweest in het ziekenhuis met zijn moeder in de rolstoel. Alle oudjes om hem heen zijn niet zo best ter been en die moeten dit echt niet krijgen. Pieter voelt zich zo lullig. Maar daar is nu niks meer aan te doen. Hij heeft geen domme dingen gedaan en is juist zo voorzichtig geweest met zijn mondkapje en desinfectans en afstandelijke houding. Hij weet even niet hoe het verder moet, maar zingt in zichzelf dan een positief liedje. “Het had nog heel veel erger kunnen zijn..” Ook omdat Pieter gewoon positief is.

De dag duurt lang met rare golven van koorts en stekende hoofdpijn en een loden gevoel in zijn armen en beentjes. Pieter zal zich er maar bij neerleggen. Hij kijkt naar het journaal en ziet dat het Coronacijfer vandaag weer gestegen is. Dat komt door mij, denkt ie. En door vrijdag de 13^e. En dan ziet ie minister Grap iets vertellen over vuurwerkverbod. Precies op dat moment knalt het aan alle kanten in Lisse en Lisserbroek. Prachtig siervuurwerk aan de Ringvaart. Pieter moet er wel om lachen omdat Minister Grap net staat te vertellen dat het niet mag. Dat je dan een boete krijgt. En daar weet  Minister Grap alles vanaf.

Pieter is benieuwd hoe het zal zijn om 7 dagen plus 24 uur klachtenvrij verder te zijn en alleen maar in zijn huisje te hangen van bank naar bed. Hij is nogal een druktemakertje en wil altijd avonturen beleven. Nu kan ie alleen maar naar buiten kijken of naar de televisie. Maar Pieter heeft hele fijne buren dus dat is mooi meegenomen. 

En...Gelukkig komt Sinterklaas weer in ons land.  Dat is tenminste leuk. Met Dieuwertje Blok. Pieter is dol op haar. Pieter gaat even beneden op de bank zitten kijken en voelt zich helemaal blij van binnen als ie de stoomboot ziet met Sint en Piet. Wat ie wel een beetje eng vindt is dat niemand op de pakjesboot een mondkapje draagt. Maar misschien zijn Sint en de Pieten wel al  ingeënt omdat ze heel belangrijk zijn. Pieter hoopt het maar en ook dat alle kinderhartjes blij kloppen van dat heerlijke feest.

Nu gaat ie weer even rusten want hij heeft een punthoofd van de Corona.

 

Pieter is jarig en gaat naar Madurodam

 Wat zal ik nu eens gaan doen op mijn verjaardag, dacht kabouter Pieter. Het is toch een feestelijke dag sodemieter dus mag ík kiezen wat ik wil doen en dat is dus tata: naar Madurodam. Want dan bezoek je gewoon het hele land ! Kabouter Pieter kijkt op zijn computertje en bestelt een ticket met een tijdsslot. Hij mag er om 14.00 uur in. Die stomme Corona heeft ook voordelen denkt Pieter stiekem. Er zijn lekker weinig van die grote mensen en ze lopen niet in de weg , volgen de pijlen, botsen niet tegen je aan, ze kunnen je zakken niet rollen en er staan geen rijen bij de kassa. Pieter kan overal van genieten. Het allerfijnste is dat ie hier niet de allerkleinste is. 

Hij begint z'n trip met een klim in de Euromast. Dat zijn best wat trappen maar dan heb je ook wat. Een geweldig uitzicht over de haven van Rotterdam. Pieter heeft sowieso meer met Rotterdam dan met Amsterdam hoor. Geen woorden maar daden. Die Amsterdamse Grachtengordel kan 'm gestolen worden.

"

Even verderop belandt ie in een leuke speeltuin. De kinderen hebben dikke pret! Pieter houdt wel 1 1/2 meter afstand wat niet iedereen doet!

Qua ontspanning is het wel een aderlating. Het is wat dat je nu toch niet lekker naar een voetbalwedstrijd kan. Dat je niet mag juichen en zingen! Dat vindt Pieter wel een van de allerergste dingen van Corona. Je moet toch uitbundig kunnen zijn! Hij gaat helemaal dood van binnen als dat niet mag. Met weemoed kijkt ie terug naar de tijd van het volle stadion bij de WK vrouwen. Wat waren ze goed onze Leeuwinnen!  

Sommige dingen kunnen nog wel! Dat is bijvoorbeeld een bezoek aan het Gronings Museum. Supergaaf. Schoonheid volop.

Hier zie je The making off:

Je kunt ook naar de Efteling met een tijdsslot. Daar heb je die gek met die lange nek. Onbetrouwbaar figuur met z'n gegluur. En sprookjes bestaan echt, zolang je ze maar hardop zegt. Papier hier.

Wat dus níet meer kan, is het mega gebeuren met Dj's en evenementen. Nu heeft kabouter Pieter nooit zo de behoefte gehad om met een hele grote meute te stampen op de keiharde dreunen op zo'n festival dus hij mist dit persoonlijk niet. Hij heeft ook geen zin om oordoppen in te doen als ie naar een concert gaat of pillen te slikken om het leuk te hebben. Maar goed , dansen vindt ie wel leuk dus dat doet ie nu alleen in z'n kamertje. Wat je mist is de saamhorigheid! Met z'n allen in dezelfde gezelligheid zijn. Lekker dicht bij elkaar, zingen dansen springen!

Het hele BN-er-gebeuren is ook een beetje klaar . Kijk hier was Pieter nog in de limo met zeer bekende Nederlanders maar die zijn nu ook allemaal gewone mensen geworden zonder publiek. Ze zijn ook net als ieder ander zomaar ziek. Pieter vraagt zich af wat de echte zin van het leven is nu al die belangrijkheid wegvalt. En wat heb je aan een grote auto ?

Wat pieter wel erg mist is de kermis. Dat is toch zo'n leuke toestand altijd met die lichtjes en die suikerspinnen, de botsautootjes en dat reuzenrad! Hoe moet het nu met die arme kermismensen en de circussen en de kinderen?

Even verderop komt Pieter bij zijn favoriete modezaak: Jaque. Hij koopt er een mooi pak voor zijn verjaardag. Het zit als gegoten. Hij denkt erover om zijn naam te veranderen in Jacques.

Waar pieter ook echt van kan genieten is wandelingen in de natuur. En dan vooral dat Oer-Hollandse landschap met molens en klompen. Hier op Kinderdijk staan er wel 5 op een rij. 

De natuur is leuk, maar je moet er wel wat bij te drinken hebben. Dat de cafés nu dicht zijn is een hard gelach. Soms gaat Pieter naar de grote stad. Dan is ie het helemaal zat, eenzaam en ja, eerlijk gezegd, zoals elke kabouter gewoon hitsig. Ja ook een kabouter heeft dat. Wat dacht je van sneeuwwitje met haar 7 dwergen! Dan gaat ie op zoek naar een lieve schat, ze heet Margootje en dan betaalt hij haar voor een beetje liefde. 

 

Er zijn wel kapers op de kus t, maar Piet is haar favoriet! Dat is logisch. Hij heeft een puntmuts.

Ach ja, Amsterdam, de Dam. Daar treft Pieter vaak een stel zwervers die het ook allemaal niet meer weten. Ze zijn niet zo blij met 'Hemke Falsema' zeggen ze dan. Maar ze zijn ook Ajaxsupporters en daar valt al helemaal niet mee te praten.

Zo praat Pieter wat af. En dan komt ie in Carré.  Jeminee , die magistrale zaal waar ie zelf twee keer heeft mogen zingen samen met kabouter Joop. Dat was wel zo geweldig. Een piekervaring! Pieter heeft een gevoel van heimwee als ie de artiestenuitgang vindt. Hoe mooi was die tijd, zoveel achteringangen genomen van theaters, 16 jaar lang, stad in stad uit, zingen, verhalen vertellen, tis allemaal voorbij, het is mooi geweest, wat een feest, zucht ie. Hele mooie jaren!! Nu is Pieter zomaar 57. 

Wat een landje he. Kijk hier staat Pieter voor de deur van Drakestein. Even kijken of Beatrix er is. Zij kon zulke mooie zinnen zeggen. Zinnen die troost bieden.

 "Overal om ons heen is naast al wat kan bedrukken, ook veel moois te ontdekken. 

En: "Wie er oog voor heeft, kan zelfs in ongeluk nog geluk ervaren. 

Of: "Wie mee wil werken aan begrip en vertrouwen zal bereid moeten zijn zijn eigen vooroordelen onder ogen te zien en zijn handelen te toetsen op de consequenties voor medemensen of de samenleving als geheel." 

Daar kan haar zoon nog een puntje aan zuigen. 

Drakestein heeft ook een mooie slotgracht. Dat is toch zeer romantisch. Jammer dat ze niet thuis is.

Kijk en hier woont Willy.

Dit is dus het optrekje van onze koning. Nou Pieter begrijpt best dat hij er af en toe even uit moet met zijn gezinnetje. En gelukkig heeft ie z'n eigen vliegtuig.

Die KLM daar kun je ook niet van op aan. 

Al met al zijn we toch maar een paar 'kaaskoppen'. Kijk hier in Alkmaar daar stinkt het net zoals in Zwitserland. Maar ook de gezellige kaasmarkt is een traditie geworden in de orde van Sint en Piet. Hoe moet het nu met het leuke kinderfeest? Geen intocht? Geen gekleurde pieten, vrolijkheid, cadeautjes, pepernoten, gezang? Pieter kan soms helemaal doordraaien. Hij houdt van tradities, gewoon gezellig, met acteurs. Doe gewoon Jeroen Krabbe als koning. "Het scheelt je zo een paar miljoen, als je het acteurs laat doen"

In Gouda hebben ze ook een markt. Daar hebben ze dus kaas en kaars. En een mooi stadhuis. Daar staat op in het Latijns: Je moet het altijd van 2 kanten horen het verhaal. En dat is zo.

Een van zijn favoriete steden is toch wel Utereg!  Doar hebben ze geeln kaapsones woar, jochie. De Dom is toch praaachtig!

"Utreg is een Domstad, Utreg is een Domstad en daat zaal het aaltijd blijve. Vroag mij niet woarom schaat moar Utreg is een Domstad , moar ze moeten niet overdrijve.."

Na al deze mooie plekken in het land is Pieter dan met beide voeten beland in Den Haag. Hij vond het heel fijn in Madurodam en loopt nog wat door de stad. Dan ziet hij daar het Torentje. Hij zwaait ff naar Rutte en steekt hem een hart onder de riem. Want het valt heus niet mee om de baas te zijn van dit land. Kabouter Pieter moet er niet aan denken! Al die wijsneuzen, al die complotdenkers, al die journalisten, al die mensen in de zorg waar hij borg voor moet staan. Hup Rut!

In datzelfde Den Haag staat dit monument.  Het gaat over leven en dood. Pieter heeft daar ook een keer meegezongen op 15 augustus met z'n Malle Babbe koor. Dat was zeer indrukwekkend en de tekst: 'De Geest Overwint' is 'm goed bijgebleven. Dat is zo, en de kracht van het lied helpt daarbij.

Pieter hoopt dat jullie allemaal overwinnen. Of je nu artiest, kok, juf, verpleger, bouwvakker, vrachtwagenchauffeur, tekenaar, kapper of dirigent bent. Het gaat om wat je samen bindt en niet om wat je scheidt, zegt Pieter dus altijd. Samen moeten we het doen. 

Pieter heeft nieuwe schoenen. En is heel blij op zijn verjaardag.

Veel liefs van jarige Pieter. Volgend jaar nodigt hij iedereen uit in Lisserbroek.