Zaterdag 19 mei 2012


“U bent door!”

Ze ging die dag met zich zelf op stap.
Sommigen gaan een paar maanden met zich zelf op stap om zich zelf te vinden bijvoorbeeld in Santiago del Compastello ofzo…..dat ligt in het verlengde van het Pieterpad.
Dat je dan jezelf vindt is de bedoeling. Ledig maken..
Hopen maar dan dat je daar dan ook bent als jij aankomt op zo’n plek, ver weg. Ik denk dan altijd: Ja , je kan wel ver weg gaan maar je neemt jezelf toch mee..vluchten kan niet meer..

Nou, zo voelde ik mij ook een beetje toen ik helemaal alleen met mezelf op pad ging naar Utrecht. Ik doe nooit iets alleen. Ik reis altijd mee, als passagier voor het plezier, rij nooit zelf, zoek nooit een route uit, kijk niet op trein tijden en weet nog steeds niet hoe je een ov chip knipt. Ik doe nooit wat.
Sta er altijd maar een beetje afwezig bij en reken helemaal op m’n omgeving. Iedereen weet altijd beter hoe dat soort dingen moeten dan ik, ik volg liever.
Ik had dus ook bijna afgezegd, om deze reden.
Auditie doen in Utrecht. ‘Starguide’ auditie, twee onderdelen, zang en acteren. De fotoshoot komt nog over een paar weken. Kan ik mooi nog ff lijnen. Acteren... dat ga ik maar eens proberen, gewoon ervaren. Dan weet ik of ik daar geschikt voor ben en wie weet wat er voor opdrachten uitrollen. Avontuur dus en nuttig.
Ik heb me goed voorbereid.
Een lied a capella zingen voor een soort jury. Welk lied moet ik doen? Er zijn er zoveel….Wat zal ik gaan zingen..een liedje, zonder begeleiding..
Ik kies: Ik heb een tante en een oom die wonen in een eikenboom..
Dat past bij mij zo’n lied, fijn Nederlandstalig, vertellend, vrolijk, grappig en met hoogteverschillen..zonder te schreeuwen en zonder te gillen.
En voor de acteer auditie moet ik een monoloog doen..Judith Herzberg..een stuk tekst waar ik al studerende achter kom dat het een telefoongesprek moet zijn ..met pauze’s en ik bedenk er een heel verhaal omheen, waardoor ik het begrijp en hopelijk goed kan brengen..


In de trein is het al fijn. Alle hindernissen goed genomen, fiets stallen, kaart opladen, in de goede trein stappen die tjoekvol zit..Ik zing vast even een liedje: "De stoker en de machinist die hebben een sein, die hebben een sein, de stoker en de machinist die hebben een sein gemist.."
Hoor ik de conducteur omroepen: Dames en heren, in het midden van deze trein bevindt zich een jongedame die gaat trouwen..als u nog tips heeft of goede adviezen houdt zij zich aanbevolen.” Nou daar moet je wat mee als eenvoudige forens dus ik erop af met m’n camera. Giechelende groep meisjes met kleurige boa’s. Ze gaan naar de Wallen. Iets met de bananenbar. Feliciteer de aanstaande bruid met deze dag dat ze dus nog niet getrouwd is: “Weet je het zeker? Nu is het leven nog leuk met je vriendinnen naar de bananenbar..dat mag straks niet meer als je getrouwd bent , dan heb je nog maar een recht, het aanrecht“. Ik leg het moment even vast met de bruid en als stand in nemen we de conducteur die best mee wil naar de bananenbar.

Het is een gezellige bedoening op de trappen van de waggelende wagon.




De conducteur doet me denken aan Gunther…Oehh..You touch my tralala..my dingdingdong..zie youtube.
En vergeet u niet uit te checken..
Overstappen is ook best moeilijk als je zo’n groot station ziet vol met haastige mensen. Mijn strategie is blond: gewoon meteen vragen waar ik heen moet: “Utrecht..?” hoef ik ook niet m’n leesbril te zoeken.
Rennen naar perron 4, instappen en wegwezen. Heerlijk dat zitten in de trein..dat je niks meer hoeft, gewoon naar buiten kijken, heerlijk. Dat is ook wat Wil en Ge van de PPD in hun programma hebben staan: Gratis treincoupe’s die niet rijden voor dementerenden. En je ziet nog eens wat. Voel me Alice in Wonderland.
Wat leuk, staat daar de inmiddels beroemde rode Canta staan van Karin Spaink..
Ik heb net haar boek in m'n handen gehad en nu zie ik de Canta aan de waterkant staan. De Canta libre.. Mooi liedje ook. De Benenwagen, de mobiele eenheid, stoer en sexy..doet ook aan waterballet.


En even verderop ook aan de waterkant De Volkskrant en Trouw in hetzelfde gebouw. Ken ik ook een leuk liedje over.

Het kan niet op, we passeren de Arena. En niet zomaar een Arena. Nee de Arena die volloopt met Toppers. De Toppers hebben als dresscode iets met zeemanspetten, want ik zie allemaal jolige types, gezellig verklede mensen in groepjes zonder sloepjes maar wel met dikke pret. Loveboat.
Dat zie je dan allemaal zomaar als je in de trein zit.
Niet vergeten uit te checken. Niet vergeten uit te checken.

Utreg is eeljn Domstaaad...
Wat een puinhoop, op en rond het station.

Vredenburg is ook nog steeds een bouwput van jewelste. Goh, daar heb ik mooie herinneringen aan, de Nacht van de Poëzie... de kleine zaal, wel drie maal een volle bak..en de afscheidspartij, daar waren wij ook bij..geweldig was dat.
Op naar Janskerkhof, de bloemenmarkt.. Eindelijk is het heerlijk weer en er heerst een overwegend bloemige sfeer.

IJsbloemen, maar dan niet op de ramen,  doen het goed na de ijsheiligen..

Dan ben ik bij het pand aanbeland in de Boothstraat waar de audities plaatsvinden.
Ik voel me kiplekker. Aardig meisje laat mij wat formulieren invullen en dan ga ik voor de zangleraar m’n liedje zingen.
'Wat ga je doen?'
'Van m’n tante en m’n oom in de eikenboom.'
'Dat hoor ik niet vaak.'
Hij lacht.
'Ga je gang.'
Daar sta je dan. Op de stip.
Helemaal alleen, zonder een toon of publiek, met de jury: een kruising tussen Gerard Joling en Paul de Leeuw.. voor de leeuwen gegooid van de tante en de oom in de eikenboom te zingen.
Hij maakt aantekeningen en trekt grijnzend een wenkbrauw op.
“Hoe vond je het zelf gaaaan?”
“ Nou, ehh..ff wennen zo zonder iets of iemand …erg kaal staan zingen”
"Je zingt erg goed, mooie stem, zuiver, licht, goed in de hoogte, karakteristiek, kijkt me aan, ja, erg goed in de toonsoort gebleven, allemaal helemaal goed..leuk lied, goed gebracht, past bij je.."
Ik voel een maar aankomen..
“Maar?”
 ”Maar, je bent niet het commerciële type wat wij doorgaans nodig hebben voor het inzingen van jingels.”
“Liever Kips leverworst dan gewone leverworst!” zoiets..? gooi ik er nog even achteraan.
“Wij willen meer soul, Engelstalig, modern..”
“ Ja, dat ben ik niet, modern..”
“Jij bent een origineel en geen doorsnee type, dat moeten ze nou net nodig hebben he..schat..Ik stop je in de bak.”
Ik krijg een stempel.
Door naar de  acteer auditie. Daar heb ik veel meer aan moeten leren. De monoloog zit niet zo mono- logisch in elkaar. Maar ik ga het gewoon doen op mijn manier en..dat valt helemaal in goede aarde. De jury is erg enthousiast en looft mij om mijn interpretatie en uitvoering van de tekst..
“ Ha, eindelijk iemand die doorheeft waar het om gaat..”
Erg leuk.
“ Je bent een ‘ Best talent’. Ik krijg dat op mijn status. Nou, dat staat mooi op m’n CV.

Jubelend van dit fijne succes slenter ik nog wat door Utreg.
En kom langs de Dom. Kastanjes in volle blom..

Paak eeljn terraaasjie oan eeljn graaachie. Komen veel bootjes voorbij.

Met opvallend veel vrijgezellen partijtjes..Vrij gezellig. Het lijkt wel nationale vrijgezellen dag ..eerst met de trein naar de bananenbar, dan in een sloep door de grachten en dan met z’n allen lekker lallen met de Toppers. Ik zeg: het was een topdag.

En om te eindigen bij het begin sta ik even stil bij de kroeg waar ik voor het eerst met Joop heb gezongen, daar in het Utregse..Het Ledig Erf..en ik maak mezelf leeg..Mijn eigen spirituele reis.

Hoe mooi, als ik daar aan terug denk..

DE GROTE JAN ROTSHOW IN CARRÉ!

Moederdag, 13 mei 2012

DE GROTE JAN ROTSHOW IN Carré

Wij zijn een verrassingsact , vallen onder: 'en nog veel meer!' Dat geloof je toch niet. Dat je dan zomaar in een tot de nok gevuld Carré twee liedjes mag zingen. “Zelfs de luisterplaatsen, waar je dus niets ziet, zijn bezet!” Jan is tRots. Na zijn authentieke en grootse optreden aan tafel bij Pauw & Witteman heeft hij er alleen maar fans bij gekregen.

Alles is Groot vandaag. De zaal, de artiesten, Jan de man die dit allemaal bij elkaar brengt.

Daar kijk je tegen op. En niet zo’n klein beetje.

Wat een zaal. Halleluja! Zo hoog ook. Krijg toch wel even een raar kriebeltje in m’n maag. Zou het lukken? De spanning van onze bijdrage, een stukje  'kampvuur Mattheus' is voelbaar. Geen eenvoudige akkoorden, getoonzet door Jakob Klaasse, de stille virtuoze kracht achter de piano. Joop krabt zich even achter de oren. Dat is op zich dan weer niet zo moeilijk voor hem, achter z’n oren krabben. We gaan soundchecken , wat een geluid. Super! Hij lukt in een keer.

“Dat is geen best teken,” bromt Joop, " Dat kan bijna niet twee keer zo goed gaan.”

” Maar dan kunnen we altijd zeggen dat ie bij de soundcheck wel goed ging.”

 “ Precies.”

De magie van Carré, jeminee. Backstage is het ook allemaal zo groot. En fijne mensen. We worden prettig opgevangen en krijgen een grote kleedkamer pal naast het podium en de wc in Carré. Dat is ook fijn. In geval van acute diarree. Ik noem maar iets wat je onverhoopt zou kunnen krijgen.

Jan heeft een Grote zijspan. Zijn kompaan Daan staat hem blij en gastvrij bij met hun vier geinige Rotjes. Ik neem m’n petje voor haar af. Vier kleine kinderen op sleeptouw achter de schermen. Hoe doe je dat?! We zitten gezellig met de familie Rot aan tafel  in de artiestenfoyer en Daantje heeft Maantje Piet de hele avond in een draagband bij zich.

Ik heb vier schaapjes voor ze meegenomen maar had niet in de gaten dat er ook geluid uit kwam, en licht. Feest dus.
Ze zijn het gewend met hun vader op het podium rond te hobbelen en stelen de show met Elly & Rikkert  met de kauwgomballenboom, dan mogen ze mee tetteren, de zaal smelt, ik ook. Wat een leuk gezin, zo met elkaar. 

Het hele goeie aan deze avond is de reikwijdte van  Jan. Hij heeft zóveel verschillende dingen gedaan en dat verbindt hij nu allemaal met elkaar. Het is een soort Grote bonte avond. Een bont gezelschap onder muzikale leiding van zijn Rotsvaste Marjolein Meijers (bas), Jakob Klaasse(piano), Jan van der Meij (gitaar) en Roy Bakker op drums.

Jan start zelf met een intieme solo het toepasselijke  'Eenzaam aan de top', van Randy Newman. Ja dat is zo, je wordt er behoorlijk eenzaam van. Je wordt toch een soort God Rot. De tol van de roem. 

Van Solo schakelt hij moeiteloos naar Duo met Marjolein M., alias An en Jan zingen zij een heel fijn nummer “Wij gaan lekker trouwen”.

Over Groot gesproken. Ook weer zo’n grote man, de zoon van, maar ook groot van zichzelf: Marcel de Groot. Geen onaantrekkelijke verschijning trouwens. En hij speelt weergaloos gitaar. Het is niet eerlijk. Sommige mensen hebben alles mee, een zondagskind. Zingt in plaats van ‘Monday-Monday’,

’ Wonderzondag’, met aanstekelijk refrein. De zaal reageert naar behoren! Er wordt in een later stadium zelfs meegezongen in vier koren.

Erg grappig is de opkomst met struikelblokje van niemand minder dan een van mijn helden: Wim T. Schippers die ook nog goed zingt: ‘Sealed with a kiss’ wordt ‘Zoen van papier', hilarisch lied en erudiete vertolking.  Ik vraag of hij dat expres deed, dat struikelen, maar dat blijkt slechts een slap aftreksel van complete valpartijen van hele trappen.  Hij legt uit: "Als het moet stort ik mij zo van boven naar beneden van een trap zonder mij daar een buil aan te vallen." "Ik ken nog iemand die dat kan", zegt Joop. 'Van boven naar beneden. Geweldige act." Ik lig in een deuk om die man.

 Tijd voor een steviger genre. Je moet het maar in je hebben en het staat als een huis: Henk Jan Smits met een wervelende ‘I can get no satisfaction’ , maar dan: ‘Ik verveeeeeel me!!’ Carré gaat los! Hij is het natuurlijk ook gewend he dat soort grote zalen vol gejuich en hij kan het! Hij is zelfs stem vast, wat ik je brom en heel enthousiast zweept hij  tout Carré op tot grote hoogte. Helemaal tot in de nok! En dan moet ‘Lola’ nog komen met Henk Westbroek. Ook zo´n geweldenaar.  Dat zijn wel krakers hoor, het is absoluut feest!

Wel even lastig voor ons na dit geweldige luidruchtige, stampende succes de stilte in te gaan met een stukje van Bach, maar ach, het kan hier allemaal . En na het laatste avondmaal zingen wij Rot’s Mattheus vers , een tweestemmig koraal.  'Is dit de Goede Herder, heeft Petrus vlamgevat. Wij gaan toch samen verder, het hele land moet plat. Wij hangen aan zijn lippen en niemand onderbreekt. Maar wie let op de kippen als de vos de passie preekt? " Om de boel een beetje luchtig te houden heeft Joop er nog wel even een moderne draai aangegeven. Het Carrevolk mag kiezen wie dan vrijgelaten moest worden door Pilatus, Jezus of Bouterse. Desi voor zijn vrienden. En dat het volk dan twee korig roept: BOU TER SE!

Daarna doen we ook op Jan’s verzoek een Okapi winnend lied, want daarom zitten wij hier, als tweevoudig Okapi lied prijs winnaar, het verstilde ‘In de Schemering’ en ik ben ontroerd en blij tegelijk van dit moment, het past zo mooi, ingetogen, een mooi contrast met de uitzinnige rock and roll. Dank, dank, dank , Joop en Jan voor deze piekervaring in mijn leven. Jan Rot heeft de Okapi liedprijs ingesteld voor een 'jaloersmakend Nederlandstalig lied en ons daar twee keer mee gehonoreerd . Helemaal mooi omdat Joop nog nooit een prijs heeft gewonnen! Hier is hij trots op vooral vanwege de eenmansjury die verstand van zaken heeft.

Dan is het Pauze. Wij zijn blij dat het zo goed gelukt is.

Achter de coulissen is een fotostudio ingericht, we worden professioneel geschoten, leuk vind ik dat. Joop moet even slikken. Ben benieuwd naar de foto’s. Jaap Reedijk, de hoffotograaf kan er wat van. Hij rent zich Rot vanavond. In de arteistenfoyer kunnen we alles perfect volgen.

Na Jan in Volendammer outfit als Palingvisser  worden de decibellen opgevoerd . DI-RECT doet ‘Tommy’ voor het Grotere vuurwerk. Mooi jasje ook van de sympathieke, stuiterende zanger. Ze geven even een show weg waar je U tegen zegt. 

De Okapi Liedprijs winnaar dit jaar is uit een totaal andere hoek. Zo zien we echt alle hoeken van het rijke culturele leven van Jan. Martijn Bosman en Anneke van Giersbergen  zijn de makers van de voorstelling: 'De beer die geen beer was' met mooie liedjes. We krijgen een filmpje te zien en het winnende liedje te horen en dat smaakt naar meer beer. 

Groot, groter, grootst. Statige Marco Bakker staat klaar voor het serieuzere werk van Schubert op z’n Rotst en daar wordt het erg grappig van. Hij heeft een enorme draagkracht, qua stem dan. Zo duizelen wij van het ene in het andere uiterste. We zitten heerlijk mee te genieten tussen de coulissen. Op stoeltjes gevouwen achter de grote gordijnen van Carré met een rookmachine in onze nek. Wie maakt dat nou mee?

Echt mooi wordt het als Carel Kraayenhof zijn beroemde bandoneon bespeelt bij het liedje "Stil". Daar ga je al gauw van huilen, ik begrijp Maxima wel.

Er zijn vele hoogtepunten. Maar een van de topnummers is wel het duet van Rot met Riem van de Blue Diamonds, het bekende Ramona. ‘Ahhhhhgg’, hoor je overal. En ja dit is wel weer iets heel bijzonders. Wat een innemende man.” Dat is meer dan 35 jaar geleden”, zucht hij als ie klaar is. Mooi!

Het kan niet op. De ene ster is nog niet klaar of de volgende staat er alweer. Een duet van Jan met Lenette van Dongen en zij zongen een toplied : De Boxer, vrij vertaald van The Boxer. Inkoppertje. de zaal kan lekker meezingen op het refrein.

Jaques Kloters staat trots in de branding.

Een jeugdheld doet zijn entree en dat is niemand minder dan Edwin Rutten! Bah!!OME WILLUM!

Zijn performance is geweldig. Helemaal echt. Hij heeft de zaal helemaal. “Luister eens even allemaal,  Zijn er hier ook..meisjes in de zaal..?” JAAAA!!  Haha, wat ontzettend leuk zeg. En dan neemt hij het drumstel over en pats boem zingt zomaar het vrolijke ‘Gele Duikmasjien’ (Yellow submarine) lied. Steengoed.

Alsof het allemaal niks is komt als uitsmijter dan Rob de Nijs op. Net vader geworden en zielsgelukkig met zijn Henriette, die hier achter loopt te stralen met hun kersverse zoon. Dan kun je wel spreken van Eeuwig Jong (Yesterday when I was young) . Aandoenlijk en mooi zoals hij dat zingt. Ja ik vind hem op een bepaalde manier kwetsbaar, je wordt er week van.

De Grote Finale van de Grote Jan Rotshow eindigt met de Hit waar Jan Groot mee geworden is: Counting Sheep = Schapen en dan is het de bedoeling dat alle gasten die een beetje staan te blaten tussen de coulissen niet schaapachtig staan te kijken maar actief opkomen met het refrein: Ahaha..aha.aha..ahaha..etc. Ik stel de polonaise voor en ja hoor, daar gaan we dan. Joop doet ook mee, wat een feest! Een grote familie. Wat wil een mens nog meer. Champagne en nog een mooie toegift van Jan: “ Dit land is jouw land '. Dat wat mij betreft een goede vervanger is van het Nederlands Volkslied want,  als er een verbroedert is het Jan wel!