Op de eindeloze wegen naar Nijmegen.
Het is wat je noemt imposant dit monumentale pand waar de
Keizer Karel Podia zich bevinden. Nou was Keizer Karel ook wel een Grote.
Lekker eigen eten mee opwarmen in de foyer met ietwat
langzame magnetron.
“Hij heeft maar 700 watt”, bromt Joop.
“En er kan ook maar een bord in.”
Zo is er altijd wat.
Grote wandeling langs de waanzinnig grote zaal en dan
trapjes op en af en vele hoekjes om voor we onze kleedkamer bereiken.
Ik ben een beetje zenuwachtig want ik ga dus een nieuw
liedje doen. Eerste nummer na de pauze. Joop geeft me nu steeds een opdracht om zelf iets te maken en uit
te voeren. Hij gooit me zeg maar in het diepe. Nu maar leren zwemmen.
De vraag die we het publiek stellen voor de pauze is dan:
Wat vind u de ergste periode: vlak voor de kerstdagen, tussen kerst en oud en
nieuw of na 1 januari..?
Dat ze daar dan ook over kunnen discussiëren in de pauze..
Het is een vrolijk lied geworden met een optimistische
melodie..
“Elk jaar is het weer bal
Elk jaar gaat het wel mis
Elk jaar is het knal
Gekissebis met kersemis
Maar dit jaar viel het mee
Wij zijn zeer tevree
De boom niet afgefikt
En niemand is gestikt
Niet teveel gezopen
Ik kon gewoon nog lopen..
Refrein:
Maarr…oh wat ben ik blij
Maarr…oh wat ben ik blij
Kerstmis is voorbij
Nog even ouwe jaar
En het is weer klaar
Pom pom
Elk jaar weer die piek
Elk jaar gaat het wel mis
Elk jaar dezelfde kliek
Met kerstmis aan de dis
Maar dit jaar viel het mee
Wij zijn zeer tevree
Geen vlammen in de pan
Geen ene brandweerman
Niet naar de EHBO
Of het politiebureau…
Maar oh wat ben ik blij
Kerstmis is voorbij
Nog even ouwe jaar
En het is weer klaar
Pom pom
De boom kan in het vuur
De slingers in de schuur
De ballen in de doos
En klaar is..Koos
Dus dit jaar viel het mee
Wij zijn zeer tevree
Iedereen deed lief
En Zeeeeeeeerrrooo positief
We gaan weer naar het licht
De lente komt in ’t zicht…….
Oh wat ben ik blij
Kerstmis is voorbij
Nog even ouwe jaar
En het is weer klaar
Pom pom..”
Dat is dan heel spannend of het lukt, uit mijn hoofd, zo
kakel vers en de mensen zover krijgen dat ze het refrein meezingen. En dat doen
ze meteen en hartgrondig! En als ondergrens stellen we dan dat ze MINIMAAL 'pom
pom' meedoen en dat is echt geinig. POM POM!
Kortom veel vreugde in de zaal. Helemaal als we de nieuwste
kersttoespraak oneliner van Hare Majesteit uit ons hoofd proberen te leren wat
een bijna onmogelijke opgave lijkt..we hebben er echt een hele autorit over
gedaan…
“In het winnen van wederkerig vertrouwen ligt een
voortdurende opgave, in het klein en in het groot.”
Hoe krijgt ze het toch voor elkaar zulke zinnen..Wij
vermoeden toch dat ze teveel in het Duits denkt , dus met opgave..Aufgabe
bedoelt: een taak. Maar opgave ja dat is juist toch niet de bedoeling dat we
het opgeven.. Nouja, wij zijn helemaal in de war van deze uitspraak.
Net als “wie mee wil werken aan begrip en vertrouwen zal
bereid moeten zijn zijn eigen vooroordelen onder ogen te zien en zijn handelen
te toetsen op de consequenties voor medemensen en de gevolgen voor de
samenleving als geheel”
Nouja. Ik heb toch erg met haar te doen..als mens, als
moeder. Je zou zo’n bevroren zoon hebben. Dat gun je niemand. Daar past louter
medeleven en repspect.
Verder spelen wij de sterren van de hemel vanavond in
Nijmegen. Zonder omwegen een van de betere voorstellingen..ook vanwege het
geweldige geluid. We gaan helemaal los in onze religieuze serie met Ave Maria,
het Roomse paus nummer, de protestante Tel uw zegeningen en het hilarische Je
hebt geen benen nodig om de Heer te volgen..We doen veel romantische liederen
met als topper ‘de Winkel’ .Intens stil wordt het bij de Schemering en Boekelo,
er wordt gebulderd om de Manager, gelachen om de Hordeloper, gehuild om Dat
Gevoel van Onmacht, geapplaudisseerd bij Wij geloven in een wereld waar mannen
niet de baas zijn..en uitbundig meegezongen met ‘de Cipier.’
Het is ook een mooi moment om de mensen toe te zingen met
het lied: ‘Bent u klaar met het oude jaar..?”
Joop krijgt veel hartelijks te horen bij de cd verkoop..men
komt ook afscheid nemen van hem en zijn mooie liedjes..
Op de valreep van 2012 zijn wij boven onszelf uitgestegen in
Nijmegen..met dank, dank dank aan het publiek en de mensen van de Vereeniging..
Dit
was dan weer een laatste keer. En het was met bloemen..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten