Haarlem, 8 april 2014,
Alle blikken op Maxima.
Soms loop je zomaar in een fuik.
Dat je ook geen kant meer op kunt. Dranghekken, politie, vlakbij
de poort van justitie belanden wij in een complete staat van opwinding.
Haarlem op een ordinaire dinsdagavond. Geen vuiltje aan de lucht, zou je denken. Wij gaan ‘gewoon’ uit eten met onze vrienden. Naar de Kale Pater. En dan een gezellige kater. Maar wat wil het geval? Zenuwachtige agenten met walkie talkies, of oortjes en zelfs een met een sabel staan paraat bij onze Philharmonie.
Haarlem op een ordinaire dinsdagavond. Geen vuiltje aan de lucht, zou je denken. Wij gaan ‘gewoon’ uit eten met onze vrienden. Naar de Kale Pater. En dan een gezellige kater. Maar wat wil het geval? Zenuwachtige agenten met walkie talkies, of oortjes en zelfs een met een sabel staan paraat bij onze Philharmonie.
Mooie pakken, stropdassen, rode loper, gepoetste schoenen met
gespen erop.
Ik hoor iemand roepen.
“Daar zijn ze!’
“Wie?”
“ Maxima en Alex.”
“ Zo..komt Willy naar Haarlem, wauw!”
“Hoezo?”
“Koningsconcert wordt hier opgenomen.”
“Bea komt ook. Dat is niet niks.”
Nou dan neem je dat even mee zo’n moment, als je er toch
bent. Er staan wat mensen, een pluk
fotografen voor de ingang van de Philharmonie en de dranghekken zijn overbodig
want er is weinig belangstelling. Wij hebben dus puur ‘geluk!’
Ze stapt dus pal voor onze neus uit. Maxima. En wat is ze
toch mooi.
Ze doet dat snel maar ook weer niet gehaast. En dat op hoge palen. Zeker 12 cm. En het was best koud, maar dat maakt haar ook niet uit, handjes schudden en altijd mooi lachend met Willy erachter aan.
Ze heeft het helemaal. De koninklijke uitstraling, groot maar toch elegant,
charmant, krachtig, resoluut, slim, zwierig en sexy . Zij spant de kroon. Ik vind het dan ook best zielig voor zo'n Poetin dat zij zo op hem neerkijkt nog wel in zijn eigen land. Dat zij boven hem uit toornt, troont. Dan verschrompelt zo'n mannetje toch helemaal? Maxima heeft het helemaal.
liedje in Kanon.
“Si ,si ,si die
Maxima, koningin van Oranje jaja
Si, si , si die Maxima, koningin van Oranje
jaja
Koningsdag, Koningsdag, met haar Maximale glimlach
Koningsdag, koningsdag, met haar Maximale glimlach
Maar, Maxima, wie kijkt nu nog naar koning W.A
Maar Maxima, wie kijkt nu nog naar koning W.A?”
"He Max, laten we lekker tapas gaan eten bij El Pincho!'
'Niet noe Willy! Strakkies.'
Maar dat kwam allemaal goed. En laten we wel wezen, Alex heeft
tenminste nog een Elfstedentocht geschaatst en daar heeft hij het nu, op dit moment over met
onze eigen aardige schouwburgdirecteur Jaap Lampe die hier toch maar gastheer is van het Koninklijk Huis. En daar zijn wij dan weer trots op. Zeg niet dat er niets gebeurt in Haarlem!
Bovendien hebben wij dan weer onze Haarlemse Yvonne van Gennip , waar Alex ook nog eens een tochtje
mee heeft geschaatst en waarvan ik dacht: Dat is best een snel stel. Maar Yvonne
giechelt teveel en dat doet Max weer niet. Die brult meer.
En dan komen er nog wat belangrijke gedeputeerden van de provincie over de loper.
Deze dame was heel aardig, ik kreeg haar programmaboekje later bij de afterparty bij Café Koops.
Daar zaten we dan ook nog even gezellig met de heer Remkes, Johan voor zijn vrienden. Punt 1: Ik zal niet uit de school klappen maar hij is wel van de AA. Daar zit geen rem op. Dat zag je ook al bij het aankomen van de prominenten in wagens als 'The Beast' . Allemaal van de AA. Dit was nummer 97. Kijk maar hoe jolig.
Deze dame was heel aardig, ik kreeg haar programmaboekje later bij de afterparty bij Café Koops.
Daar zaten we dan ook nog even gezellig met de heer Remkes, Johan voor zijn vrienden. Punt 1: Ik zal niet uit de school klappen maar hij is wel van de AA. Daar zit geen rem op. Dat zag je ook al bij het aankomen van de prominenten in wagens als 'The Beast' . Allemaal van de AA. Dit was nummer 97. Kijk maar hoe jolig.
Punt 2 zag je, en hoorde je het ook dat Willy tegen
Max siste:
" He Max, ga jij maar naar dat ruk-concert met mijn moeder, ik ga ff naar het poortje. Pik je straks wel op."
" He Max, ga jij maar naar dat ruk-concert met mijn moeder, ik ga ff naar het poortje. Pik je straks wel op."
Maar dat Max dat dus niet pikte en terug siste dat ie mee moest van zijn
moeder “Willy, nu verder geen gezeeeeiiiiheeeiiiikkk!!”
Dat zagen wij dan allemaal met lede ogen aan. Op nog geen twee
meter afstand! En op de achtergrond ziet u het al en zo is het, wij zeggen met Bach, Ach, Elk huisje heeft zijn kruisje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten