J en J mochten weer op pad. In de Kia naar Texel met de verwarming aan ging het zo:
" (Jessica zingt op zich best vrolijk) 'Op een koude Pinksterdag, hoehoe..!"
(Joop boos) " Hou op! De koudste Pinksterdag ooit!' Die smerige IJsheiligen zijn weer bezig. "
" Pancratius heet ie toch?"
" En nog vrijdag de dertiende ook."
" Tja, dat is dan ook de Goden verzoeken."
Desondanks en niet tegenstaande het feit dat het dus bijna kouder is dan Kerstmis zoals het ook op Koningsdag al kouder was dan Kerstmis maar nu dus ook met Pinksteren al kouder is dan de hele fucking Kerstmis met Pasen er bij , hopen wij op het krijgen van de Heilige Geest en gaan wij blij naar Texel waar het dan ook weer drie graden kouder is dan in Haarlem. Waarom zijn wij blij? Nou omdat dit Broadway-festival helemaal gemaakt is voor artiesten zoals wij die graag voor een liefhebbend , kleinschalig, fris, gretig, gezellig publiek spelen in een pitagoresk huisje op Klif met uitzicht op de weilanden, met liefde opengesteld voor een stelletje romantische zielen op een hoop gedreven om zich uit te leven dan wel liedjes en verdrietjes met elkaar te delen. En dat de aardappelen dan op zijn.
En zo worden wij steeds weer opnieuw ontdekt. Hoe leuk is dat.
Daar doe je het toch voor. Mensen die het niet kennen en krom liggen van het lachen. Ik krijg er tijdens het lied: 'Op de Meubelboulevard', een uitstekend Pinksterlied trouwens , zelf de slappe lach van en dat duurt maar. "Zo komen we nooit van die meubelboulevard af", mompelt Joop en dat levert weer een nieuw lachsalvo op.
We spelen dit keer in het huis van Cor de motor en grote organisator zelf dus dat is helemaal top. We zitten voor de boekenkast.
Gezellig en goed opgesteld en midden in het hart van Klif. De mensen zijn enthousiast en we krijgen leuke respons.
Beste Joop Visser en Jessica,
Heel erg bedankt voor jullie geweldige optreden gisteravond op Broadway den
Hoorn. Wij waren bij de voorstelling die om 22.30 uur begon. Dit was ons 5-de
Broadway-bezoek en de kaartjes voor onze voorstellingen worden al vanaf ons
eerste bezoek aan BdH bepaald door jullie optreden. Ons laatste bezoek moet
altijd dat van jullie zijn en dan zien we wel welke voorstellingen zich vooraf
aandienen. Gisteravond was jullie optreden weer helemaal top. Nogmaals bedankt
daarvoor!
en deze vond ik ook leuk op twitter: Joop en @Jessikameel vanavond de sterren van #broadway10 met zelfs de meubelboulevard voor het echte pinkstergevoel
Dan horen jullie het ook eens van een ander. :)
Wij zijn blij en tevreden met de mensen om ons heen en we kunnen de teugel laten vieren. We spelen vrij en onbezorgd, improviseren en proberen nieuwe liedjes uit en hebben plezier. Meer dan ooit eigenlijk in het besef dat we hier toch maar weer mooi mogen spelen na al die jaren. 'Broadway' heeft onze harten gestolen van het begin af aan. Op de boot met die schijtmeeuwen ...
gaat het al kriebelen en als je het kinderlijke kerkje van Den Hoorn ziet opdoemen...meestal is de lucht strakblauw maar nu dus grauw.
met de dartele lammetjes eromheen, de bloeiende papavers en de borden die zeggen: 'Boot' of 'Den Hoorn' ,dan weet je: Dit is een ander leven. Dit is wat Douwe Bob vast bedoelt met zijn 'Slow Down'.
Wij voeren dan ook tijdens het nummer: Voetbal is simpel op de strofe; "Wachten..wachten tot Krol die loopactie maakt..en dan spelen" tien seconden stilte in. En dat valt goed. Slow down..
Tien jaar Broadway staat als een huis.
Dat is nu eenmaal zo, je doet er zoveel mensen een plezier mee.
Ons commentaar luidt dan ook: Houen zo!
Dikke knuffels van Joop en Jessica.
