dinsdag 31 juli 2018

Blommenkinders 2018, een groot feest van herkenning!
In die zinderende zomer waar nooit een eind aan zou komen ook niet in je mooiste dromen ook al zijn er genoeg Neanderthalers die er niet naar talen die stikhete zwoele zomernachten waar slechts een dun katoenen lakentje volstaat en de mensen korte lontjes krijgen van al dat zweten en hijgen in de komkommertijd waar de kranten vol staan van de record hittegolf en bloedrode maan, daar is maar een groot gezamenlijk verlangen : je verliezen in een of ander festival.
Laat er nou net een windhoos langs Roosendaal geraasd zijn. De opperbeste organisatie heeft 'm wel even geknepen. De parasols vlogen zo de lucht in en zijn nooit meer teruggevonden. Maar de Heer heeft gezorgd voor goed weer. Goddank. Zo gaan J&J met de Kia op een kalme zondag richting Roosendaal en ontwaren vreemde kostgangers op de snelweg van het leven. Zo rijden wij gezellig achter een oude Mercedes met grote gotische letters Motörhead op de moterkap , duidelijk een zware Metal fan en de man achter het stuur draagt een cowboyhoed en heeft lange rode haren en een van Nelle zware shag in zijn mond en ik hoor hem zingen: Ben ik te min, ben ik te min omdat jouw pa een grotere kar heeft dan de mijne.
Dus die zal ook wel naar het Blommenkindersfestival gaan. Want daar houden ze wel van oude rockers die op het charmante Armand podium tekeer kunnen gaan. Massada, the Beatles maar dan een hele goeie versie, Jim Croce , U2, Elvis Presley, Supertramp en als klap op de vuurpijl : Elly & Rikkert en Joop & Jessica. Kijk dan ben je in goed gezelschap.
En zo gaan wij er tegenaan met een hoop min of meer uitgestorven  'protest' liederen. Lekker links en rechtsom schelden op de stomme maatschappij. De Managers, Heineken is een harddrugdealer, Ach ja het onderwijs het kermistent departement van consequent incompetent en permanent faillissement, kortom het zootje, met achteraan de gek van wie ze eten, de gek die voor de klas is blijven staan. Over systemen die niet deugen en mensenwerk, over dieren die door mensen slecht behandeld worden, Twee varkens op weg naar het abattoir, ze hielden zoveel van elkaar, over de eindeloze liefde en over troost , over de dood, de zwerver, maar vooral ook over het kind dat vrij is en speelt, droomt, eigenwijs is en zich niet verveelt. Over de verschillen tussen al die kinderen in de klas en dat ze ondanks die verscheidenheid  met elkaar verbonden zijn want het gaat om wat je samen bindt, en niet om wat je scheidt. Dat zou Stef Blok ook eens moeten leren die meneer van Buitenlandse zaken. Daar wordt de wereld toch een beetje mooier van. Een romantische, liefdevolle verdraagzame Blommenkinders wereld. Hoe moeilijk is dat toch helemaal? Doe gewoon aardig. Wees welkom.


En als troost lied zingen we dan allemaal: 'Het had nog heel veel erger kunnen zijn.' Na ons optreden tegen de bonkende herrie in van de harde rockmuziek wordt er een vrouw onwel. We hopen niet dat het door ons komt. En Elly en Rikkert staan klaar voor hun optreden maar er komt eerste een ambulance. Een naar moment. Elly  vraagt om een gebedje voor die vrouw en ik bedenk mij dat het gewoon mooi is als je even met een groot gezelschap gepaste stilte en aandacht kunt hebben voor deze vrouw en wie weet wat de Heer er mee doet. Ik merk dat ik echt even een schietgebedje doe. Als het echt en oprecht is, is het altijd goed.
              Nog even op de foto met lieve fans!
                               met dank voor de foto's van Herman Belgers
                               gezellig publiek en topvrijwilligers, hartelijk dank!
En wij rijden terug in de Kia en we worden ingehaald door een Mercedes. Dit keer een nieuwe. Met op zijn dak, net als een taxi, een bord met de tekst : Volg mij ❤Jezus. Dat is een teken. We kunnen hem niet bijhouden, want hij rijdt wel alle Jezus hard, zegt Joop.

zondag 8 juli 2018

Over Puur Geluk gesproken!


Soms ontmoet je toevallig iemand gewoon op straat en voel je een klik. Zo stonden wij tijdens de kerstdagen met een gezellig stel zangeressen  voor de gelegenheid de 'Kerstmutsen' genaamd, ouderwetse Christmas Carolls te zingen rond een vuurkorf voor Atheneum Boekhandel toen een heel enthousiaste meid ons aansprak met de vraag: ' Zijn jullie te boeken? Ik vind dit zoo mooi!'  Zo raakten wij aan de praat en de mail en van het een kwam het ander zoals dat dan gaat. Dat zijn de leukste dingen. Spontaan, enthousiast en professioneel er tegen aan.
Michelle Gerlofsma leidt een dansschool met een paar honderd leerlingen van piepklein tot groot met allerlei soorten dans, van klassiek tot hiphop van showballet tot breakdance. En al haar leerlingen mogen nu in de Schouwburg van Velsen voor twee keer een volle zaal laten zien wat ze kunnen. En dat vergt een mega-logistiek talent en adequate hulp van trotse ouders. Achter de schermen wordt hard gewerkt. Al die tasjes met broodtrommeltjes aan de kant en het middenpad moet vrij blijven voor een sprint naar het toneel!


En dan al die kinderen in mooie kleertjes hijsen, haren prachtig invlechten, schminken en op de juiste plek in de coulissen laten wachten, stil laten zijn, en alles met een lieve, aanmoedigende , super positieve instelling en toch streng en kordaat. Dat is de ideale juf denk ik dan. Zo krijgt ieder kind de kans om zich goed te ontwikkelen en ontstaat er een veilige, harmonieuze sfeer door de samenwerking van de grote en de kleine kinderen. Zo lief om te zien. Volgens het principe: Jong geleerd is oud gedaan.



En daar mogen wij dan een stukje bij zingen ook in speciaal voor ons gemaakte Dickens-achtige kleding, vrijwillig genaaid door twee geweldige vrouwen. We krijgen allemaal een eigen zendertje om net als de kinderen. Daar is de geluidsman wel even mee bezig en dat gaat allemaal ook gedisciplineerd in de rij maar toch ontspannen en vrolijk. En het klinkt goed. Wij zingen vierstemmig close-harmony terwijl het publiek binnen komt en de kinderen als een soort stilleven langzaam ontwaken en wij samen met de kinderen zingend eindigen in een kanon. Een krachtig begin van de show. En dan springt er een kleine talentvolle Sjakie op het podium en kan het verhaal van Roald Dahl beginnen met het thema: Puur Geluk. Het is een wervelende show zonder gelikt gedoe met heel veel afwisseling door de verschillende muziek en dansstijlen en kleding en ontwapenende kleutertjes aan de hand van grotere meisjes. Wij zijn puur gesmolten op deze mooie zomerse dag in een warme wintervoorstelling.
En zo heb ik dit persoonlijk ook ervaren, als een stukje puur geluk. Met nootjes.
En als je niks doet, gebeurt er ook niks.:)




    Ervoor /  Erna.

De zangeressen van koortje 'De Noot is Hoog', voor al uw calamiteiten en festiviteiten.
contact: Jessica van Noord, jessikameel@gmail.com