Koningsdag 26 april 2014,

Kersvers Kinderkoor ‘Zing je Blij’ Spant de Kroon!

 

Dat was wel even spannend. We hadden nog maar tien keer gerepeteerd, maar we waren zeer vereerd dat 

we mee mochten doen aan deze eerste ‘Zing-In’ in de Grote Bavo op Koningsdag.

 We stonden ook in de Haarlemse kranten met onze primeur. Oranje Boven!

Daar hebben we dan ook goed ons best voor gedaan en wat was het geslaagd! De hele sfeer van al die blije kinderen en hun ouders, grootouders en de andere mensen al dan niet bekenden die kwamen meezingen, luisteren naar het orgelspel-en swingende pianospel van Teke Bijlsma, 

die nu officieel ere-burger is van de gemeente Haarlem en het Trio Bijlsma2Hooglugt met de liedjes van Annie M.G.... en we kregen zelfs nog een fuchsia mee,

 zat er meteen al goed in.... 

De omgeving leent zich ook wel voor het schieten van mooie plaatjes!! Met dank aan de fotografen.

Stalmeester Joost Mulder heeft iedereen ook echt welkom geheten en alle kinderen bij naam genoemd. Bovendien kan hij erg goed doorgaan voor een 'arme banneling' en heeft als enige zanger geen microfoon nodig om keihard 'Stroei-Foei' te loeien en zet daarmee een waarachtige vertolking neer, zelfs met Griekse pasjes. 

Dan het kinderkoor.

Al bij het begin, omdat wij ook bij het begin begonnen, hadden we Burgemeester Bernt voor ons gewonnen want hij is een fan van ‘the Sound Of Music’ met ‘do-re-mi’. En als je goed kijkt zie je in Bernt ook wel een kapitein von Trapp, met zo'n fluitje. Streng maar toch rechtvaardig.

Die naam heeft ook wel iets Zwitsers. Ik zou met hem wel Edelweiss willen zingen.

Wij vonden het ook heel aardig dat hij even de tijd nam om met de kinderen op de foto te gaan.

En al die lieve kindertjes! Je hart gaat echt open als ze gaan zingen. Zeker in zo’n entourage. De koster is ook een aanwinst voor de kerk, petje af voor de gastvrijheid en hartelijkheid waarmee hij ons ten dienst heeft gestaan in zijn 'huis'. De Grote Bavo is al zo indrukwekkend van zichzelf met zijn magistrale orgel, duizelingwekkende hoogte, kleurig glas en lood, diepe graven, en nagalm van 4 seconden, daar stijg je bijkans van op.

Ga daar maar staan zingen en je krijgt het vier keer terug. 

Maar hoe de kinderen dat doen is ongeëvenaard. Zo enthousiast en puur. En als het niet van de kou is krijg je er vanzelf kippenvel.

Extra spannend was het voor onze 'solisten', de jongens die een lakei mochten zijn en wat zongen ze goed in de microfoon.

 Bovendien hadden we ook geoefend op de ‘opstelling’ met drie rijen en dat ging allemaal in een keer goed. Geweldig! En dan is het ook nog eens zo dat de kinderen in ‘no time’ de teksten uit hun hoofd zingen. Niet van blaadjes maar vanuit de verbeelding. Gebaren helpen dan ook een handje.

Maar het enthousiasme is het mooist, dat komt van het Griekse 'en theos', in God. Dat vind ik een mooi woord. Net zoiets als Stroei Foei. Het gaat om die verbinding met elkaar, de harmonie van stemmen stemmen ons gelijk. Dan is er geen wanklank. Dat is groter dan onszelf. En de blijdschap straalt ervan af.!

Kortom: wij, de ‘Zangleidsters’, lopen nog wel even een weekje naast onze schoenen van trots. Dat mag best. Het is pionieren en daar word je gelukkig van.

Trots als een pauw op ‘onze kinderen’ die alle harten geopend hebben, die met hun blije koppies en mooie prinsessenjurken, oranje franjes, lakeien gilletjes en tetterende kazoo’s zelfs de 'hoge pieten'  in de kerk mee hebben gevoerd in een diepgeworteld gevoel dat ieder mens heeft: 

dat van het zorgeloze kind. 

En dan knijpt zelfs de burgemeester zichzelf even heus in de neus bij het lied de 'kauwgomballenboom'.

Liefs van Jessica.

website: http://jessicavannoord.jimdo.com/

Haarlem, 8 april 2014, 

Alle blikken op Maxima.

Soms loop je zomaar in een fuik.

Dat je ook geen kant meer op kunt. Dranghekken, politie, vlakbij de poort van justitie belanden wij in een complete staat van opwinding.

Haarlem op een ordinaire dinsdagavond. Geen vuiltje aan de lucht, zou je denken. Wij gaan ‘gewoon’ uit eten met onze vrienden. Naar de Kale Pater. En dan een gezellige kater. Maar wat wil het geval? Zenuwachtige agenten met walkie talkies, of oortjes en zelfs een met een sabel staan paraat bij onze Philharmonie. 

Mooie pakken, stropdassen, rode loper, gepoetste schoenen met gespen erop.

Ik hoor iemand roepen.

“Daar zijn ze!’

“Wie?”

“ Maxima en Alex.”

“ Zo..komt Willy naar Haarlem, wauw!”

“Hoezo?”

“Koningsconcert wordt hier opgenomen.”

“Bea komt ook. Dat is niet niks.”

Nou dan neem je dat even mee zo’n moment, als je er toch bent.  Er staan wat mensen, een pluk fotografen voor de ingang van de Philharmonie en de dranghekken zijn overbodig want er is weinig belangstelling. Wij hebben dus puur ‘geluk!’

Ik zeg: dit is een Lucky shot!

Ze stapt dus pal voor onze neus uit. Maxima. En wat is ze toch mooi.

Ze doet dat snel maar ook weer niet gehaast. En dat op hoge palen. Zeker 12 cm. En het was best koud, maar dat maakt haar ook niet uit, handjes schudden en altijd mooi lachend met Willy erachter aan.

Ze heeft het helemaal. De koninklijke uitstraling, groot maar toch elegant, charmant, krachtig, resoluut, slim, zwierig en sexy . Zij spant de kroon. Ik vind het dan ook best zielig voor zo'n Poetin dat zij zo op hem neerkijkt nog wel in zijn eigen land. Dat zij boven hem uit toornt, troont. Dan verschrompelt zo'n mannetje toch helemaal? Maxima heeft het helemaal.

liedje in Kanon.

“Si ,si ,si die Maxima, koningin van Oranje jaja

 Si, si , si die Maxima, koningin van Oranje jaja

Koningsdag, Koningsdag, met haar Maximale glimlach

Koningsdag, koningsdag, met haar Maximale glimlach

Maar, Maxima, wie kijkt nu nog naar koning W.A

Maar Maxima, wie kijkt nu nog naar koning W.A?”

"He Max, laten we lekker tapas gaan eten bij El Pincho!'

'Niet noe Willy! Strakkies.'

      " Ik hoop wel dat je bitterballen hebt Lampe, ik verrek van de trek."

Maar dat kwam allemaal goed. En laten we wel wezen, Alex heeft tenminste nog een Elfstedentocht geschaatst en daar heeft hij het nu, op dit moment over met onze eigen aardige schouwburgdirecteur Jaap Lampe die hier toch maar gastheer is van het Koninklijk Huis. En daar zijn wij dan weer trots op. Zeg niet dat er niets gebeurt in Haarlem! 

Bovendien hebben wij dan weer onze Haarlemse Yvonne van Gennip , waar Alex ook nog eens een tochtje mee heeft geschaatst en waarvan ik dacht: Dat is best een snel stel. Maar Yvonne giechelt teveel en dat doet Max weer niet. Die brult meer.

En dan komen er nog wat belangrijke gedeputeerden van de provincie over de loper.
Deze dame was heel aardig, ik kreeg haar programmaboekje later bij de afterparty bij Café Koops.



Daar zaten we dan ook nog even gezellig met de heer Remkes, Johan voor zijn vrienden. Punt 1: Ik zal niet uit de school klappen maar hij is wel van de AA. Daar zit geen rem op. Dat zag je ook al bij het aankomen van de prominenten in wagens als 'The Beast' . Allemaal van de AA. Dit was nummer 97. Kijk maar hoe jolig.

Punt 2 zag je, en hoorde je het ook dat Willy tegen Max siste:
" He Max, ga jij maar naar dat ruk-concert met mijn moeder, ik ga ff naar het poortje.  Pik je straks wel op."

Maar dat Max dat dus niet pikte en terug siste dat ie mee moest van zijn moeder “Willy, nu verder geen gezeeeeiiiiheeeiiiikkk!!”

Dat zagen wij dan allemaal met lede ogen aan. Op nog geen twee meter afstand! En op de achtergrond ziet u het al en zo is het, wij zeggen met Bach, Ach, Elk huisje heeft zijn kruisje.

 http://jessicavannoord.jimdo.com/