woensdag 15 juni 2016

juni 2016

Gedichtje in tijden van onheil, voor mijn lieve moedertje














Tussen hoop en vrees
ben je als een wees die dwaalt en maalt en niets meer zeker weet
Tussen hoop en vrees
ben je als een lamgeslagen hond die zijn wonden likt
Tussen hoop en vrees
bestaat een wereld van verschil die groter is dan je wil
Tussen hoop en vrees
hoor je de stem die naar je luistert
Tussen hoop en vrees
leer je dat je toch zelf moet slapen
Tussen hoop en vrees
mogen ze je niet plagen
Tussen hoop en vrees
zijn er armen die er toe doen
Tussen hoop en vrees
hoop je het meest


zondag 5 juni 2016





 30 mei 2016, Patronaat gaat uit z'n naad.



Het leuke van zingen is dus dat je er  in principe alle kanten mee op kunt.  Van hoog naar laag. Van snel tot traag. Van ouwe taaie tot klassiek. Van voetbal naar politiek.
Zo mocht ik meedoen aan de 'Grote Hi-Ha-Hondelul-show' in het Patronaat, grote zaal en 'strak uitverkocht', dat is dus echt wel vol lol!

Gretig georganiseerd door zeer gewaardeerde sportjournalisten Paul Onkenhout, Dick Sintenie, Edwin Struis en nog wat gespuis. De regie is in handen van de Jos Maathof die dat ook heel goed doet op de buis bij de tolk en voetbalshow van van der Gijp, Derksen en Genee. Hij is streng doch rechtvaardig.
Ja dan ben je dus wel op het hoogste Schavot belandt. We zien een 14 minuten durende band met een dans van doelpunten van nr 14..en de adem stokt, de zaal slikt massaal. Je beseft gewoon dat hij uniek was in beweging, visie en woord.


Dan kun je dus maar een ding doen en dat is:  schieten, anders ken je niet scoren. Dat is logisch.
Zo heb elk voordeel wel weer zijn nadeel. Dat onze gemeenschappelijke held Johan Cruyff zomaar dood moest gaan heeft een hoop beweging gegeven zeg maar onder de mensen die wel inzagen dat J.C. een soort profeet was die in eigen land minder goed gehoord werd dan daar buiten. Maar dat is vaak zo. Ons land is gewoon te klein voor dat soort grootheden.
 Dat geldt ook voor Joop Visser , mijn maestro en duo-held. Ik ben dus blij dat ik hier met zijn Cruyffvoetbal lied  mag schieten.
"Voetbal is simpel, voetbal is simpel, maar het moeilijkste wat er is, is simpel voetballen."
Daar hebben we het dan over in de kleedkamer.


  De presentatie is in goede handen van puntdichter Jan J. Pietersen die hier en daar een puntdicht de zaal in werpt. Op de foto, backstage in de voorbereiding met Andre Manuel op de groene bank. De wedstrijd wordt immers in de kleedkamer gewonnen.


Hoofdgast is toch wel de joviale Foppe de Haan die echte, oprechte diep-Fries. Hij wordt zeer fraai aangekondigd door dichter John Schoorl.

 Dat we dan voor hem gewoon rechtop gaan staan voluit met de geweldige Hi-Ha-Huisband  het Frysk Volklied zingen dat geeft toch wel een traan bij Foppe de Haan.
Ik zeg: blijf gewoon jezelf en zonder foppen en moppen , je kunt toch niet stoppen. Dat weet je dan gewoon als je zo'n man hoort, die heeft altijd passie. En dat is zo mooi!

 Hier de Hi Ha Huisband met de regisseur Jos aan het dollen. Je zou het dus ook de Jostieband kunnen noemen. Kijk maar.

 En dan Willem Kieft. Ja Willem Kieft heeft zijn openhartige boek geschreven waar hij bijna in was gebleven maar hij is dat gesnuif nu wel zat. Sympathieke gast. Komt helaas niet toe aan een ander relaas dan dat van zijn ex-verslaving. Dat is wel jammer.:(

De broer van de Boer, ja dus de broer , Ronald, neemt het leven iets relaxter dan zijn broer denk ik zo vanuit de coulissen.
 Maar dat zie je meteen al van baby af aan, die frons, dat serieuze van Frank versus die Donald Duck blik van Ronald en ik wens je veel geluk.



Hij (Ronald)  is wel grappig eigenlijk. Ik zit naast hem op de bank dus ik kan het weten. En hij ziet wel in hoe dat toch is dat trainersbestaan. Ga er maar aan staan. Foppe zegt het ook: Dag en nacht ben je ermee bezig.


 Ja, dat is niet niks. En dan zijn er komedianten die ook de kanten van het zwart-wit denken onder de loep nemen. Neem onze ex-hoofdpiet Eric van Muiswinkel. Wat een gedoe nu weer. Iets met 'K.....' geroepen op twitter dat is niet eehh..erg handig. Gehakt maken ze van je. Nu moet ie straks met een taxi snel naar Umberto Tan om dat weer uit te gaan leggen. Maarrr Muiswinkel is en blijft een 'ras'-artiest. Op het podium van alle markten thuis. Los, lopend, stemmetjes..grappen..zo makkelijk schudt hij dat uit zijn mouw.
Sportjongens ook he..en soort zoekt soort.
 
Zijn hoofdpiet-lege-plek zal welhaast opgevuld worden door de heer L. van Gaal die toch zijn baan kwijt is en  als Kaaskop-piet met of zonder gaten wat kan blijven blaten als: 'Thats another cook", om maar aan te geven dat er veel verschillende soorten pepernoten zijn. Van Gaal kan het allemaal.
Viggo Waas heeft ook zijn eigen show over J.C. Hij kan hem geweldig imiteren. Viggo ken ik dan weer van de A.L.O. Ik zat in het eerste jaar en hij in het vierde toen hij dus met Peter Heerschop op de bonte avond een voorproefje van NUHR speelde. Nog steeds zo'n sixpack die Viggo. Muis dus niet.
Maar dan het enerverend optreden van Ernst Manuel. De Tukker! Over discriminatie gesproken. Dit is een hilarisch.  De ene knal na de andere deelt hij uit. Heerlijk! Uitbuiten die rol. Helemaal goed, ik lach krom en de zaal ook, een en al lof.  De absolute winnaar. Lang leve de provincie.



Wat een geweldige show is dit!
De voorzitter van Telstar is trouwens ook werkelijk een natuurtalent. Hij heeft de lach aan zijn kont en de bal is rond. Daar kunnen we niet omheen, was ie maar vierkant denk ik wel eens. Maar goed..Dat zing ik dan ook in het laatste lied met samenvattend refrein:


Kijk, dat van 'que sera, sera', dan 'Hi-Ha-Hondelul'  gemaakt wordt is ter plekke ingegeven door de sfeer van 'grote lappen vlees' en geswaffel , gesprenkel met vies -wc-weiwater door de Dominee en hou je waffel. Toch kan ik mij daar goed in vinden.
Mannen zijn net kleine jongetjes.... en dan zijn ze best leuk. :)

  

Hi Ha! Knuffel van Jessica.