dinsdag 31 december 2013

Laatste avontuur van Jan en Piet: Gelukkig Nieuw Jaar.

"Voor tien uur mogen jullie niet naar buiten!" moeder schreeuwt nu al.
"Daaaaaaagg, fijne dag!" Papa smeert 'm. 
" Die mag lekker werken",mama is jaloers.
Jan is druk bezig de buit te verdelen.
Met een precisie van een horlogemaker verdeelt hij de porties bommen en granaten.
Liefkozend praat hij tegen zijn pijlen.
Hij prijst ze de hemel in.
"O,o,o, wat ben JIJ mooi."
Piet mag z'n handen dichtknijpen met zo'n solidaire broer.
Krijgt er zo de helft van Jan.
Maar zonder Piet vindt Jan er geen moer an. 
Daar gaan ze dan. 
"Blijf voor de deur en straks alles opvegen!" krijst mama.
Ze geeft ze een bezem en een vuilniszak.
" En doe je bril op! Heb je gezien hoeveel ogen eruit vliegen door die pijlen van jullie!"
 Piet mompelt :"Ik ga echt niet met zo'n debiele bril lopen hoor, bekijk het!"
En daar verdwijnt de eerste de beste bom in de groen bak van de buren.
"KOM DIRECT BINNEN! NUUUUUUUU!!!!!!!!!!!!!!" 
Mama raakt overspannen.
" Verdomme, gaan we nou ff NORMAAL doen!! Anders flikker ik al die zooi nu direct weg, pech gehad!"
Jan knikt en Piet niet.
Stress kip, denkt Piet.
Ze bouwen het rustig op.
De knallen worden heviger, de pijlen klimmen hoger, de kruid dampen doen de ramen beslaan.
Maar het went.
Jan en Piet genieten.
En het plein in Haarlem Noord doet niet onder voor de Gaza strook. 
Ze beschieten elkaar met pijlen en ja hoor, dacht mama het niet..daar schiet zo'n loslopend stuk tuig een Romeinse kaars op Piet.
Precies onder zijn oog. Een schampschot.
Want Piet wilde die bril niet.
"Maar het is niet mijn schuld.
Dus mama moet niet gaan zeuren."
En Sjors?
Die is onverstoorbaar.
Onvoorstelbaar!
Harry de kater zit al de hele dag onder het aanrecht te janken.
Maar Sjors geeft geen pukkel, zoals het vrouwtje, dat bij elke knal en sirene in elkaar krimpt.
Hij gaat zelfs vrolijk kwispelend mee uit, rechtstreeks  het mijnenveld in.
" Doe toch eens als een normale hond. Je moet trillen als een riet met je staart tussen je poten "
Maar hij kijkt zo onnozel dat het vrouwtje denkt: " Was ik maar zo"
 


Het wordt donker en Jan en Piet hebben bijna al hun kruid verschoten...
.

20.00 uur 
Daar zitten ze dan al klaar in de kring in spanning , wachtend op het altijd weer veelbelovende, overschatte NIEUWE JAAR:
Opa met z'n pijp, oma met de vrede, tante die en die, ome zo en zo, slimme neefje en nichtje, papa, mama, Klaas de grote broer met veel bravour en zijn vriendin voor het grote gewin en Jan en Pietje met zijn nieuwbakken grietje.
Ze is lief en mooi en heeft het temperament van Maxima. Argentijnse vader ook.
Er gaat gegokt worden.
De jaarlijkse bingo drijft de familie op een hoop en de balletjes komen uit het washandje en worden in een tergend langzaam, zeg maar Haarlems, tempo opgelezen door de pater familias, opa Ben. 
" Hij gaat hard achteruit " mompelt mama tegen haar zus die net haar enkel heeft gezwikt. Ze loopt met krukken. 
" Tjongejonge, ik hou het niet bij hoor pap."
" Ik neem nog een appelflap." 
En mama neemt haar vijfde.
 "Ze zijn verrukkelijk!"
Tante Dien en ome Luc hebben weer de hele dag in de keuken staan bakken en bakkeleien want Luc wil oliebollen met krenten en Dien zonder en Dien heeft gelijk. Die met krenten blijven het langst over.
En dan komen de gevulde eieren langs van tante Lisette.
En dat ruikt zo lekker.
"BINGO!" Jahoor, de vriendin wint weer.
Rookpauze!
"Laatste peuken mensen!"
Ze mogen roken in het biljarthok van opa. 
Alleen opa mag altijd overal z'n pijp opsteken.
Ookal heeft oma astma.
En is ome Paul aan de zuurstofcylinder aangesloten.
Hij heeft njog maar een longinhoud van 16%.
Sauzijnenbroodjes.
" Lekker hoor en helemaal niet vet."
Tante Dien zegt dat ze de nieuwe Sonja in huis heeft.
" Ik ben al begonnen alleen dit staat er niet in", grijnzend neemt ze er nog een.
Gerookte Wilde zalm !! met toast van tante Len, de zus van Ben en Dien.

Zo wild is ie niet, hij ligt er tam bij.


Combineert ook lekker met die eieren van net en de drop gaat ook zo op.
Oma heeft dan nog een schaal met rauwe ham met monchou en verschillende vlees soorten.
Gaat er prima in.
" Doe nog een wijntje!"
De magen gaan draaien en de getallen verdubbelen.
Mama heeft de slappe lach maar dat komt van de drank.
En ze kijkt niet meer op haar bingokaartje want ze heeft straks toch 15 miljoen.
En ze leidt iedereen af van de bingo want ze vraagt aan tante Dien:" Wat ga jij kopen van je 15 miljoen?" En tante Dien wil wel een bootje met een kajuit.
Het loopt uit de hand.
De concentratie verslapt.
Maar dat komt ook door het slappe draaien van opa.
Valse bingo's vloeien rijkelijk al was het alleen al vanwege het feit dat tante Lisette nummers doorkrast bij haar buren als ze niet kijken. 
En maar zielig kijken met die krukken.
Jan en Piet worden onrustig.
Piet heeft van z'n grote broer, Klaas de diplomaat een scheut baccardie in z'n cola gekregen en kijkt behoorlijk scheel. 
Hij ziet twee tietjes..ehh..Grietjes.
En ze knijpen er samen tussen uit.
Jan heeft er de pest an.
Nu moet ie met z'n kleine  neefje die natuurlijk wel zo'n debiele bril opzet vuurwerk gaan afsteken.
Want die luistert wel naar z'n vader.
De TV gaat aan.
"De Klok!!!!!!!!"
Inene is iedereen opgewonden.
Net als de klok.
Nog tien minuten en dan is het zover.
Weer een nieuw jaar..
Papa knalt de champagne glazen vol...........
Aftellen..10-9-8-7-6-5-4-3-2-1...?!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!BAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMM
Jan gooit een rotje in de open haard.
Ome Paul snakt naar lucht.
Tante Dien slaat op de vlucht.
Mama zucht..
Opa geeft 'm  Jan een flinke draai om z'n oren." Ben je nou helemaal!"
Iedereen is boos op Jan.
"Ga jij maar naar Afgahnistan!" roept mama.
Jan heeft verdriet. 
Het is toch geen dynamiet!
Ze begrijpen hem niet.
Niemand.
 En Pietje..heeft nu ook al z'n grietje.
 


maandag 30 december 2013

De Avonturen van Jan en Piet

Deel 5: Vuurwerkstress.

JAN EN PIET KNALLEN HET JAAR UIT


"Hoeveel heb je?"
" Vierenzestig euro."
Jan heeft z'n verjaardagsgeld gespaard want papa koopt dit jaar geen vuurwerk vanwege de gestolen brommer.
Moeten ze het zelf maar betalen.
En mama ligt ook al dwars.
Als het aan haar had gelegen kwam er helemaal geen vuurwerk.
Ze wordt er heel zenuwachtig van. Ze heeft last van vuurwerkstress. En Sjorsie ook. En de katten zitten nu al onder het aanrecht. 
"En weet je nog van tante Len? Die stond gewoon te kijken in de deuropening en kreeg zo'n rot pijl door haar kuit. 
 Ik ga dit jaar ABSOLUUT niet mee naar de EHBO."
Ze heeft de ponsplaatjes alvast aan Piet gegeven.
" Of naar het politiebureau, ook niet om Sjors uit te laten."
Maar Jan en Piet zien het probleem niet.
De voorpret kan beginnen.
De belangrijkste dag van het jaar komt eraan!
Jan heeft een keurig lijstje gemaakt in een schriftje.
Twisters, babypijlen, fantasie kanonslagen, jumping jacks, grondbloemen, romeinse kaarsen, potten, thunder kings, asian top 4, matten en rotten.
Met een liniaal kolommen gemaakt, prijzen erachter, totaal : 64 euro
Hij streept en gumt en rekent met het puntje van z'n tong uit z'n mond.
Doet ie anders nooit.
Zo geconcentreerd..
Piet heeft helemaal geen geld gespaard. Maar Jan zegt: "Jij krijgt de helft van mij! "
En dan gaan ze het halen. Papa moet nu wel mee want er moet een volwassene bij.
En er staat een hele lange rij. Ze moeten een nummertje trekken en het zijn allemaal mannen en jongens zoals Jan en Piet.
En je mag er niet roken.
De meneer achter de toonbank is helemaal getatoeëerd, ook over zijn hoofd en hij heeft diamantjes in zijn oren. Dat wil Jan ook wel.
Maar z'n moeder vindt het weer eens niet goed. Als hij 18 is en bij Reaal Madrid voetbalt mag ie het wel.
"Dan kun je dat ook wel zelf betalen."
Jan is aan de beurt met z'n schriftje. Hij leest alles op en krijgt een hele volle tas mee. Precies 64 euro.
Thuis stallen ze alles uit op de tafel.
" Doe de kaarsjes uit!" gilt moeder.
Ze kan ook nooit eens normaal doen.

En ze zingt van de zenuwen: 

O wat ben ik blij, Kerstmis is voorbij
Nog even Ouwe Jaar en het is weer klaar,
Knal Boem

Ze mogen er even naar kijken en dan gaat het in de kluis van papa. Achter slot en grendel.
 Morgen gaan ze knallen.
 


maandag 23 december 2013

DE AVONTUREN VAN JAN EN PIET

DEEL 4:

ZUS MIEP HEEFT ZIEKE BOTJES, afdeling Pauw.

Jan en Piet moeten mee naar het ziekenhuis want moeder laat ze niet alleen thuis, de hele dag.
Dat ze weer fikkie gaan steken zoals laatst in de poort.
Miep moet  naar het ziekenhuis. In Utrecht, het WKZ, speciaal kinderziekenhuis. Ze is er al helemaal thuis. Ze krijgt een infuus voor haar botten. Ze heeft O.I, oftewel: Osteogenesis Imperfecta en dat betekent dat ze vaak iets breekt, leeft met pijn, blauw oogwit heeft en onder de gangbare maat blijft. Gelukkig is er een paardenmiddel dat haar botten sterker maakt en dat gaat via een infuus haar lijfje in. Bifosfonaten.
” Even bijtanken he Miep.”
Jan en Piet zijn in ene heel lief voor hun grote zus. Ze zijn vol ontzag want als de dood voor naalden en bloedzakjes en doktersjassen . Jan vond het gaatje in z’n oorlel al vreselijk eng. Miep buit haar rol even flink uit. Ze doet heel stoer en laat zien dat ze geen watje is. Jan en Piet weten ook wel dat ze Miep nooit moeten tackelen of duwen of schoppen. Dat doen ze maar tegen elkaar. Miep breekt zo weer iets en dan heb je de poppen aan het dansen.
Het WKZ is een tof ziekenhuis, daar zijn Jan en Piet het gauw over eens. Je hebt er een grote hal met relaxte stoelen en een apparaat waar je heel hard aan kunt draaien en dan krijg je een draaikolk, computers waar je spelletjes op kunt doen, een voetbalspel, tafeltennistafels en een videotheek waar je gewoon films kunt uitzoeken. Er is een winkel met speelgoed en snoep en ijsjes en tijdschriften en een restaurant.
“ Zo ik heb geen kind aan ze”, denkt moeder. “We maken er een lekker daggie van, he jongens..”
Miep moet naar afdeling Pauw en ze hoopt dat Dennis er is. Dennis is de bom. Zo'n aardige verpleegkundige waar je ook tenminste een beetje mee kunt lachen. Hij gaat ook altijd naar Lowlands en houdt van dezelfde muziek als Miep. Ze kijkt op het bord en ja hoor, er staat: Miep, kamer 2, 'Dennis-de menace'.
Moeder kijkt meteen met wie ze op de zaal komen. Soms is het er zo druk en staan alle televisies aan met die drukke tekenfilms en daar wordt ze stapel van. Ze doet alvast haar oordoppen in.
Er ligt een Irakese tweeling van 10 jaar, twee vrolijke jongens met allebei dezelfde bloedziekte en een doodzieke jongen van 15 met een kaal opgeblazen hoofd, leukemie.
Dat is niet leuk.
Hij is aan een hele zware chemo bezig en het is erop of eronder.
Kijken of zijn lichaam dit nog aan kan, deze tank met puur gif.
Zijn vader zit er gelaten bij.
Moeder telt haar zegeningen.
Zo’n dag in het ziekenhuis hakt er altijd weer behoorlijk in. Maar Miep en bijna al die zieke kinderen zijn op een bepaalde manier veel wijzer dan kinderen die niet in dat schuitje zitten. Vaak een voorbeeld en troost voor de ouders. Onvoorstelbaar. Zonnig en ‘in het moment’ zonder de toekomst tobberij van de grote-mensen-maatschappij.
Miep moet mee naar de behandelkamer. Een frisse jonge dokter zonder witte jas in een hippe spijkerbroek neemt rustig de tijd .
“ Leuk kapsel heb je”, probeert hij haar af te leiden van het onvermijdelijke prikken.
“ Prik je wel in een keer goed!” Miep laat zich niet om de tuin leiden. Ze staat op haar strepen.
“ Komt goed hoor, wat voor school zit je?”
“Art and Design, in Amsterdam, tweede jaar.”
" Creatief typje, dat dacht ik al. Daar komt ie hoor...1..2..."
” HAAA MAM!” Jan komt enthousiast binnen stormen.” Je kunt hier heel goed glijden op de gang, vet glad!”
“ Doe rustig!” gebaart moeder.
“ AUW!” Miep schrikt toch weer van de prik en huilt een beetje.
“ Gaat het? “ vraagt Jan bedremmeld op de drempel.
“ Zooooo, hij zit erin hoor. Goed gedaan  meid. Kom nu maar gauw naar de zaal en laat je maar lekker verwennen door je broers en je moeder.” knipoogt die leuke dokter.
Dennis installeert het infuus en doet allerlei controles. Alles wordt gemeten en ze keten. Jan en Piet kijken naar de bloeddrukmeter. “ Mag ik ook eens zo’n ding om?”
“Kom maar even.” Dennis doet het manchet om bij Piet. “ Gek gevoel, net of je arm eraf gaat joh.”
De cliniclowns komen eraan. “O leuk!!” roept moeder.
" Nee he!" van Miep hoeft het niet.
Twee goedlachse, fragiele vrolijke geschminkt en kleurig geklede vrouwen met een mini-accordeon en een tas vol grappige attributen schuifelen met hun Pipo schoenen verlegen de zaal binnen.
Moeder verheugt zich oprecht op de clowns. Ze zijn zo goed bezig met die kinderen, sluiten helemaal aan bij het kind. En het spel ontstaat, niet geforceerd maar echt. Ze vindt het zeer professioneel en knappe improvisatie kunst en ook helemaal dienstbaar. Kleine kinderen genieten ervan en het leidt ze af. 

De grote….dus..vet….minder.
De puber met leukemie duikt weg.”Kut, te laat.” Zegt ie.
Als ie ze aan ziet komen probeert ie liever even, zo’n half uurtje, naar de wc te gaan, maar hij is nu echt te ziek. “Ook dat nog!, kermt ie en trekt het laken over zijn even zo bleke gezicht. Ze zijn net zo wit. Miep moet om hem lachen.
De clowns houden het rustig, ze spelen heel zacht een spelletje met de Irakese tweeling met pistooltjes waar bloemen uitkomen Vrede op aarde!!!!!Pief-paf-BUSH ! En toen gooiden ze een schoen. Ze lachen en stralen. Jan en Piet doen er nog een schepje boven op en er ontstaat een gezellige oorlog met af en toe een schietgebed van Mohammed, onder een ziekenhuisbed. Moet kunnen , zo vlak voor de kerst.
Miep zit in zichzelf te tekenen. 
 Ze legt zich er bij neer.
 Het infuus is goed voor haar dat weet ze.
Het redt haar skelet.
Ze rust uit van zo’n dag waarop ze niks mag. En ze kijkt een film met Johnnie Depp, zo'n romantische piraat.” Ahhh, wat een stuk is dat!” Dat vindt haar moeder ook. "Hij beweegt ook zo leuk.". “Hij is van jouw leeftijd mam.”
Jan en Piet gaan computerspelletjes spelen met de tweeling.
Moeder heeft haar gitaar meegenomen en gaat op de speelkamer zitten spelen voor een paar kindjes. Kinderliedjes zingen. Dan vergeet je alles. Annie's Schmidt lied is favoriet, Diedeltje Dei met het refrein: ” Ik dans met de gans en ik trouw met de pauw”, omdat het afdeling Pauw is. 
En moeder heeft wel eens een dansje gemaakt met de Pauw bij Loetje buiten en toen zat Witteman er ook.


Ze zingen en dansen en lachen mee. Het is heel gezellig. De verpleegsters komen ook even kijken wat er gaande is.
 Komt er een grote kleuter naar moeder toe met zo'n bekend prednisonhoofdje, stralende ogen zonder wimpers, kaal met fleurige sjaal. ” Kun je ook" Lang zal ze leven?” vraagt ze zacht. ” Ik ben namelijk jarig!”
Moeder slikt iets weg ."Hoe heet je?" 
"Eva."

Hoeveel jaar ben je? 
"Zeven!"
” Voor jou zal ik zeker lang-zal-ze-heeeeeeeel- lang-leeeeeeeeeeeevvvvvvvveeeen! zingen hoor, doen jullie mee?”
 En iedereen staat om Eva heen in een kringetje. Ze kijkt zo blij.
 En ook Eva's  moeder beeft even.
We proosten met de thee koppen op Eva.
"Lang zal Eva leven!!"

zaterdag 21 december 2013

DE AVONTUREN VAN JAN EN PIET

DEEL 3

JAN EN PIET ALS KAP-MODEL VAN SCHONE ZUS BEL



“ Jullie zijn er wel om half zes he!” Bella moet knip-model-examen doen.
Ze heeft twee modellen nodig. 
En Jan en Piet kunnen wel een knipbeurt gebruiken.
“En als het mislukt kunnen jullie altijd nog een pet op”, zegt ma.
“ Ga nou maar gauw en zit STIL, het is voor Bella's examen.”
Moeder begrijpt sowieso niet waarom Bella Jan en Piet vraagt om daar braaf te gaan zitten.
Jan en Piet stuiteren van plezier.
De kappersschool is vol. Studentes van het tweede jaar doen examen en hun cliënten hoeven geen cent te betalen. Gratis knippen. Daar komt van alles op af.
Opper kapper Leo met z’n kale kop en enige aanwezige man blaast op z’n fluitje : “DAMES, U START NU!”
Bella heeft 25 minuten om een model te knippen en 15 om te föhnen. Ze zijn al gewassen door een meisje dat moet oefenen met wassen.
Jan doet z’n best om stil te zitten.
Stil zijn lukt niet.
“ Denk je wel om m’n oren. Dat je er niet in knipt.”
Bella is rood en heeft de pest aan Leo die maar rondloopt en roept: ”Niet te kort..maar ook weer niet te lang dames!”
Alsof zij dat niet weet. En tegen haar:
“Hij moet nog wel naar huis kunnen Bella.”
“ Doe maar kort bij m’n oren. Dat je mijn oorbel goed ziet.”
Jan heeft een oorbel laten schieten. Hij laat ‘m trots zien aan Bella.
“ Mijn moeder wilde het niet maar ik heb het toch gedaan, van m’n zakgeld.”
” Mooi hoor.” Bella knipt stevig door. Haar gezicht is strak.
“ Ze vindt het ordinair, m’n moeder. Nou ik niet. En als deze niet gaat ontsteken neem ik er nog een.”
“ Vijf centimeter!” en de meester trekt even flink aan Jan z’n haar om te meten.
‘Auw!”
“ Daar moet nog wat van af!” snauwt ie en Bella bijt op haar lip.
“ En als ik dan weer genoeg geld gespaard heb koop ik een diamantje.”
De tijd tikt door.
Jan zegt dat hij het knap vindt van Bella, dat knippen. En ook dat zij het met Klaas uithoudt.
Hij vindt z’n oudste broer niet leuk. “Klaas speelt altijd de baas.”
Het is echt niet fijn om de jongste te zijn.
”Ik ben blij dat Klaas niet meer thuis woont.”
Maar Bella zegt niets en ze concentreert zich op haar werk.
“Dames…………….. het is TIJD!”
Leo blaast weer op z’n fluit en Jan is nog niet klaar.
Bella baalt. Ze is niet in vorm.
Leo werpt een vernietigende blik.
“ Dat is dus een R….van RAMPZALIG!”
Je krijgt nog een kans met je volgende proefkonijn.”
En Bella fluistert naar Jan terwijl ze zijn capeje afdoet.” Maak het straks wel af, bij je thuis.”
Piet is aan de beurt.
Hij heeft medelijden met z’n schone zus die op is van de zenuwen.
“ Laat je niet gek maken door die brilkikker hoor, jij bent toch de mooiste hier.
Wat denkt ie wel met z’n kale kop.”
Bella ontdooit een beetje. Ze glimlacht naar Piet en laat zich niet meer op de kop zitten.
Eerst moet ze een model knippen met een scherpe scheiding.
Ze kamt het haar strak naar een kant.
"Geen pannetje!", roept Piet
Ze worden baldadig.
Maar dan komt Leo met z’n fluit aanzetten, de laarzen gepoetst en is het uit met de schrik.
“ Dit lijkt nergens op. Let op zijn kop.”
” Je hebt een ovaalvormig hoofd.” Bella bestudeert Piet.
“En mooi boogvormige wenkbrauwen.”
“ Dus?” dramt Leo.
“ En dus, laten we zijn gezicht voor zich spreken.”
” Heel goed Bella, maak er een pittig kort kapsel van.” 

Leo drukt z’n snor.
Bella zet de schaar erin en maakt een militair van Piet.
Komt de vriendin van Bella langs, met een plantenspuit.
Ze heeft heeeeeeeeeeel grote borsten en ze puilen uit.
Pietje kan z’n ogen er niet vanaf houden.
Maar dan spuit ze gauw wat water op hem en ze lachen en Piet spuit terug met de plantenspuit van Bella en dan zegt ze: “Ahhhhhhhh, je spuit me precies tussen m’n tieten!”
En Bella giechelt.
Ze kent haar vriendin.
Maar ze wil nu geen R…van Ramzalig halen dus ze spoort Piet nog even aan.
“ Hou nog even vol! Zit stil!”
En Leo blaast steeds harder op z’n fluit.
“Klaaaaaaarrrrrrr dames..!”
En Bella krijgt twee zessen.
Hij meet met een centimeter en kijkt op z’n klok.
“ Er hangt nog iets over z’n linkeroor.
En je bent te lang bezig.”
Toch niet slecht. Er vallen veel onvoldoendes en het hoogste is een zeven.
Bella heeft het weer gehaald.
Piet is tevreden en Jan krijgt nog een toegift knipbeurt thuis.
 En mama geeft haar nog een tientje.
“ Bedankt hoor, hartstikke fijn zo’n fantastische kapster in de familie.”
En Jan en Piet kunnen weer over straat.
DE AVONTUREN VAN JAN EN PIET

DEEL 2

PIET MOET NAAR HALT EN JAN NAAR JUSTITIE


Vanwege de gestolen brommer.
Pietje moet zich om 16.00 uur melden bij het politiebureau. Zijn moeder komt ook zo want die is naar de sportschool. Ze wil mooie billen en die krijg je daar.
Z'n moeder is best een beetje anders dan andere moeders. Ze lijkt op Pipi Langkous. Toen ze jarig was kreeg ze allemaal Pipi films en strijkkralen van Pipi en meneer Nilson en kleine Witje. Ze doet ook vaak gek en ze zingt altijd. De vrienden van Jan en Piet vinden haar een toffe moeder omdat ze altijd alles goed vindt en gymjuf is.
Maar ze houdt gewoon van gezelligheid en ze kan geen 'nee!' zeggen. En daarom zijn Jan en Piet nu zo losgeslagen, denkt moeder en ze voelt zich schuldig. 
En de Riagg zegt ook " Ach en ach en geen gezag!! "en de hi-ha-hulpverleners roepen in koor: GRENZEN!!!! STRUCTUUR!  De drie RRR's van 'hutspot' zonder worst.
Maar zo zit moeder niet in elkaar. Koken kan ze ook al niet.
De mejuffrouw van Halt is vast nog geen moeder. Ze is piepjong, met grote oorbellen en ze en kijkt heel kil. Ze lijkt een beetje op een shiwawa  met een overbite.
Heldere blik.
 Ze heeft een tactiek. 
De tactiek van de strenge aanpak. 
Daarbij kijkt ze boosaardig, dus soms boos en soms aardig en zegt met een raar krijsend piepstemmetje na elke zin terwijl ze Piet onder schot houdt: "IS DAT HELDER!!!!??"
De eerste keer schrok Piet ervan, maar na een paar keer had ie het niet meer. Hij schoot in de lach en weg was haar gezag.
En moeder zag het gebeuren maar die dacht, niet lachen nu en aan de term 'voorbeeldfunctie'.
En Piet moest vertellen hoe het nou precies gebeurd was. En de mejuffrouw vroeg of ie berouw had en dat had Piet. 
En zij vroeg wie hij nu benadeeld had. En toen zei Piet : "M'n ouders want m'n moeder heeft het wel vergeven maar m'n vader ziet ons niet meer staan. Hij is vet chagrijnig."
En toen vroeg zij of dat ook nog door iets anders kwam misschien?
En toen zei Piet dat ie ook van school af moet. 
En toen zei de Halt mevrouw dat hij nu eens een keertje z'n best moest gaan doen op school. "IS DAT HELDER!!!!?" Ze ging steeds harder piepen.
Want als hij van de SMOK school wordt gestuurd is er nog maar een plek voor Piet en dat is een internaat "HELDER??!!!"
" In Den Helder?" 
" NEE man, ik zeg: IS DAT HELDER, VALT HET KWARTJE, ALS JE BEGRIJPT WAT IK BEDOEL!!!!!?"
En de Halt-mevrouw was nu rood aangelopen en ze had vlekken in haar nek. 
Dan vertelt ze hoe het er nu uitziet voor Piet.
"Jij krijgt twee straffen. Een taakstraf en een leerstraf.
De leerstraf bestaat uit 
1. EEN EXCUUSBRIEF. Aan wie, denk je?"
" M'n ouders?" 
" Wat dacht je van de meneer van de brommer.
HELDER??"
2. EEN WERKSTUK OVER DIEFSTAL.
Dat ga je maken en lever je bij mij in. HELDER!?"

Piet  bezwijkt bijna. Hij eet z'n pet op zodat ie niet moet lachen van dat "HELDER!"

" Dan de taakstraf." Ze draaft door.
" Die zal bestaan uit een nuttige straf voor 10 uur. Twee keer 5 uur. Het zal schoonmaken worden.
Ofwel in de kinderboerderij ofwel in het bejaardentehuis. IS DAT HELDER?!"

"Poepscheppen zeker. Dat moest Jan ook bij zijn vorige Halt."
"Tja en Klaas, de oudste broer moest in het bejaardenhuis werken in de keuken", doet moeder een duit in het zakje. " Dat vond ie heel leuk want die oudjes wilden wel met hem biljarten en hij kreeg lekkere broodjes kroket. Hij biljart nu nog met z'n opa, hartstikke leuk. Zo hou je er nog iets aan over zo'n taakstraf."

De Halt dame raakt geïrriteerd. " Mevrouw: Piet is hier niet voor zijn lol,is dat.." 
"HELDER!? Ja hoor, kraakhelder."
Moeder kan het niet laten.
Piet moet op de gang. 
Z'n excuusbrief schrijven en moeder krijgt een uitbrander van het keffende chiwawaatje en een vragenlijst voorgeschoteld. Die kan fijn in het dossier.
Of ze al HULPVERLENING heeft.
" Wij zeggen altijd blij: geen dag zonder RIAGG!
Mevrouw als je daar niet HELDER van wordt!"


En dan moet Piet z'n brief voorlezen.

"Beste benadeelde,

In deze brief wil ik U uitleggen waarom ik de brommer heb gestolen, en mijn excuses aanbieden.
Ik zal u eerst allemaal uitleggen wat er allemaal gebeurd is op de dag dat ik de brommer heb gestolen.
Op maandag 15 december kwam ik terug van voetbaltraining en reed ik langs uw huis.
Ik zag uw brommer staan en ging naar huis. Thuis vertelde ik aan mijn broer Jan dat ik de brommer had gezien.
Het leek mij toen wel spannend om op de brommer te rijden, maar ik wist wel dat dat niet mocht.
Toen zijn we naar de brommer gegaan en hebben geprobeerd de brommer aan te kicken maar dit lukte niet.
Daarna hebben we de brommer meegesleept naar een andere plek en de volgende dag meegenomen naar school.
Na school zijn we met de brommer naar huis gaan rijden.
Toen hebben mijn broer en ik zowat de hele dag op de brommer gereden.
En dat was heel leuk.
Toen we terug kwamen wilden we  de brommer in een schuurtje zetten op het Stuyvesantplein maar opeens stond er een motoragent achter ons in het schuurtje. Toen zijn mijn broer en ik meegenomen naar het politiebureau Noord.
Op het politiebureau werden we in een cel opgesloten en omstebeurt verhoord.
Na ongeveer 4 tot 5 uur hebben mijn broer en ik pas de waarheid verteld. 
We hadden ook best honger. 
Vlak daarna werden wij vrijgelaten en kwam moeder ons ophalen met Sjors. Dat was wel fijn dat Sjors er was.
Als ik nou weer de kans zou krijgen om zo'n brommer te stelen dan zou ik dat absoluut niet meer doen. 
Omdat ik toen niet nagedacht heb hoe de benadeelde zich zou voelen maar nu wel. Ook omdat als ik nog zoiets zou doen dat ik dan een strafblad zou krijgen zoals Jan en dat wil ik niet. Ik wil geen strafblad omdat een zo'n blaadje je hele leven kan verpesten.
Ik snap nu dat u zich heel rot moet gevoelen hebben( Iedereen zou zich rot voelen)!
En daarom spijt het mij heel erg en mijn broer ook.
Nou veel succes verder en nog een gelukkig nieuw jaar.

Van Piet
Aan benadeelde

(het spijt ons) "

vrijdag 20 december 2013

De avonturen van Jan en Piet




DE AVONTUREN VAN JAN EN PIET




Deel 1.
 JAN EN PIET EN DE GESTOLEN BROMMER          


Jan en Piet gaan op stap.
Even een ommetje maken.
Dan ziet Pietje een brommer staan.
"He Jan, zie je die?  Zullen we ff rijden? Vet kicken!"
"Durf jij toch nooit", zegt Jan.
Maar Piet, de kleinste van het span, trekt zich er niks van an.
Hij pikt de brommer en z'n broer gaat achterop.
Hop.
Daar gaan ze en dat is spannend!
Maar daar is een agent.
En die houdt ze aan.
Krijgen ze een bekeuring.
" Naam?"
" ..ehhh..ja ehh..Jan."
" Piet."
" Geen helm op heren?"
" Ik heb al een pet", zegt Piet.
" We gingen maar een heel klein stukkie."
" Van wie is die brommer?"
" Nou ehh..gewoon..gevonden. In het park."
" Zo?"
En ze moeten mee naar het bureau.

En hun moedertje denkt net in de keuken. Waar blijven Jan en Piet?
We gaan zo eten.
En hun mobieltjes staan uit.
En dan krijgt zij een achterdochtig, naar gevoel.
En ze zegt tegen Miep, hun grote zus. "Ze zitten vast vast. Ik voel het aan m'n water."
Ze moet plassen.
En jahoor, daar gaat de telefoon.
" Goedenavond, politiebureau Haarlem Noord."
" Jahoor! Gatverdamme, wat NU weer?"
Bent u de moeder van Jan en Piet?
" Nou , vandaag maar niet."
Maar daar trapt hij niet in.
" Hoe erg is het ?"
" Jan en Piet zijn betrapt op het rijden op een gestolen brommer."
Dat wordt brommen.
Moeder is boos en zegt: " Kunt u ze niet een paar nachtjes houden, om het af te leren?"
Maar daar trapt ie ook niet in.
Ze moet ze na twee uur verhoor op komen halen.
Ze neemt Sjorsie maar mee. Is die meteen uit geweest.
Twee vliegen in een klap.
Maar Sjors is bang voor het politiebureau.
Dat komt omdat de dierenarts ernaast is en daar is ie toen z'n manlijkheid kwijtgeraakt. In de lente nog wel.
Want hij reed teveel. 
Als ie de kans kreeg ging ie rijen.
Overal op.
Stoelpoten, tassen, een uitgestoken been.
En dat wilde moeder dus niet.
Net als Jan en Piet.
Die mogen helemaal niet op een brommer rijden. Ze zijn nog maar dertien en veertien.
En ze mogen geen brommer uit een tuintje jatten.
Ook niet voor een keertje.
Moeder haalt de twee belhamels op.
"Ik maak meteen een afspraak voor jullie.
Allebei, castreren."



vrijdag 4 oktober 2013

3 Oktober 2013
                                                                     Leidens Ontzet! 
                                                         "Er is geen leven zonder Leijden."


Als leidraad van vandaag hoeven we maar het 3 oktober lied van Joop & Jessica op Youtube te volgen.


En zij mogen nota bene weer als VIP’s meelopen met de notabelen.

Om 7.00 zijn wij al present op het Stadhuis en krijgen een gelukshanger om in verband met het thema: 
Per (on) geluk. Onze dag kan niet meer stuk. 
En Joop slokt zijn eerste haring van de dag weg. Het Ontzet mag met ontzag losbarsten. Joop heeft het zo mooi beschreven, hij breng 3 oktober tot leven.

                                                 “’ s Morgens vroeg naar de Reveill-je,
                                                     Hutspot, Haring, Wittebrood
                                                     Zingen van vervlogen tijden,
                                                     Hutspot, haring, wittebrood
                                                     Hoge hoeden en jacquetten
                                                     Hutspot, haring, wittebrood
                                                     Rood en wit, de sjaals en petten,
                                                     Hutspot, haring, wittebrood..........”


Het is prachtig weer, een zegen, geen regen, droog en windstil in de ochtend.
Het plein staat vol. Men zingt uit volle borst mee, waar maak je zoiets mee.
En dan wordt het langzaamaan licht .
Na de koffie met haring achter het rij met tuig aan.







“ Gaan wij naar het van der Werfpark 
                                                       Hutspot, haring, wittebrood
                                                       Om koraalmuziek te zingen
                                                       Hutspot, haring, wittebrood
                                                       Luisteren wij naar een rede
                                                       Hutspot, haring, wittebrood
                                                       Over ’t roemruchte verleden
                                                       Hutspot, haring, wittebrood......."



Daar word onder leiding van dirigent Wim de Ru een massale koraalzang gepleegd en hij zorgt ervoor dat iedereen tegelijk inzet en eindigt. Dat doet hij dan ook met enthousiaste zwaaibewegingen. ‘Wilt heden nu treden’ ,’Geluckig Vaderland’, ‘Berg op Zoom’, ‘het Lied van de Koppelstock’, ‘Waar de blanke top der duinen zijn toch schitterende liederen die de tand des tijd’s hebben doorstaan. De Spanjool wordt hier vandaag wederom verslagen. Het zit ontzettend diep. Strijdliederen. Prachtige binnenrijmende Gedenkklanken van Valerius en een lust om te zingen vanuit het hart.


De redenaar van vandaag is Joost Bleijie, een blijmoedige vader. Hij heeft ‘Dikkie Dik’ als tolk vertaler gekozen om de honger en ellende die bij elke oorlog horen uit te leggen aan zijn vierjarig zoontje. Het kind heeft met een Burcht op zijn hoofdje als 3 oktober feestmuts hutspot moeten eten op school en dan krijg je vragen van een kleuter. Dan moet je dus wel een verhaal hebben. En dat doet hij zeer origineel en grappig.
Bravo, Bravo!
Achter de paraplu van Hein van Woerden aan naar de Waag.


                                         " Wagen wij ons naar de Waag voor
                                                 Hutspot, haring, wittebrood
                                                 Lange rij alleen vandaag door
                                                 Hutspot, haring, wittebrood
                                                 Vrouwen van de notabelen
                                                 Hutspot, haring, wittebrood

                                                 Staan op tafel uit te delen
                                                 Hutspot, haring, wittebrood......"

 

En de Twentse burgemeester Lenferink proeft officieel de eerste haring met veel bombarie maar hij had er al een paar achter de kiezen om erin te komen.


En vervolgens spreekt hij de pers toe over zijn proeve van bevinding. "Hij kan ermee door."



Terwijl de brave burgerij uren in de rij heeft gestaan om een portie haring met wittebrood (Geusjes) te bemachtigen en de Keietoeters uit Noordwijk voor de sfeerrr zorgen.


Een vrolijk volksfeest. Op naar de Pieterskerk voor de Herdenkingsdienst.


We doen even een kop koffie met een petitfourtje met de hoofdPieten.

                                    " Zit de Pieterskerk vol klanken
                                      Hutspot, haring, wittebrood
                                      God te loven en te danken
                                      Hutspot, haring, wittebrood
                                      Want de Heer mot niet vergeten
                                      Hutspot, haring, wittebrood
                                      En dan gaan we middag eten
                                      Hutspot, haring, wittebrood........"


Dan klinkt in die mooie Pieterskerk hemelse muziek. Want daar speelt de Kapel van de Koninklijke Luchtmacht en zo hoor je het zelden. De kalme harmonie van de blazers. En dan ook nog eens het weemoedige  'Bist du bei mir' van Bach. En ach, niets is zo mooi. Of  Bernstein's "Somewhere ". There's a place for us..a time and place for us..
Als je ergens troost uit kunt putten is het wel deze muziek.
De preek van de week laten wij even voor wat ze is en wij lopen nog even rond in de Leidse straten langs het Leidse water.
Er liggen veel herinneringen uit de studententijd van Joop en van onze optredens in het Laktheater, de Schouwburg en de Hortus. De liederen over Leiden komen tot leven.
                                                 
Achter de Pieterskerk draait de nostalgische kermis.
                                                 
  
En de mega kermis met veel hoge raddraaiers en hoogvliegers ligt aan het Galgewater. Dan kun je ook meteen braken als je uit zo'n ding komt voor je plezier na de haringen met tonnen bier.


                                                      '  s' Avonds optocht en dan vuurwerk
                                                         Hutspot, haring , wittebrood
                                                         En dan is het afgelopen
                                                         Hutspot, haring, wittebrood
                                                         Als de dag tot zijn besluit komt
                                                         Hutspot, haring, wittebrood
                                                         En het ons de neuzen uitkomt
                                                         Hutspot, haring, wittebrood....."
                                                         Maar volgend jaarrrrr
                                                         Staan wij weerrr klaarrrr
                                                         Wat ik je zweerrrrr
                                                         Dan gaan wij weerrrrrrrrr!"


voor het lied dat Ontzettend lang duurt (8 minuten) maar dan heeft u ook alles! kijkt u op:


                                                       http://youtu.be/UqlOkmokqIA