Wat zal ik nu eens gaan doen op mijn verjaardag, dacht kabouter Pieter. Het is toch een feestelijke dag sodemieter dus mag ík kiezen wat ik wil doen en dat is dus tata: naar Madurodam. Want dan bezoek je gewoon het hele land ! Kabouter Pieter kijkt op zijn computertje en bestelt een ticket met een tijdsslot. Hij mag er om 14.00 uur in. Die stomme Corona heeft ook voordelen denkt Pieter stiekem. Er zijn lekker weinig van die grote mensen en ze lopen niet in de weg , volgen de pijlen, botsen niet tegen je aan, ze kunnen je zakken niet rollen en er staan geen rijen bij de kassa. Pieter kan overal van genieten. Het allerfijnste is dat ie hier niet de allerkleinste is.
Hij begint z'n trip met een klim in de Euromast. Dat zijn best wat trappen maar dan heb je ook wat. Een geweldig uitzicht over de haven van Rotterdam. Pieter heeft sowieso meer met Rotterdam dan met Amsterdam hoor. Geen woorden maar daden. Die Amsterdamse Grachtengordel kan 'm gestolen worden.
"
Even verderop belandt ie in een leuke speeltuin. De kinderen hebben dikke pret! Pieter houdt wel 1 1/2 meter afstand wat niet iedereen doet!
Qua ontspanning is het wel een aderlating. Het is wat dat je nu toch niet lekker naar een voetbalwedstrijd kan. Dat je niet mag juichen en zingen! Dat vindt Pieter wel een van de allerergste dingen van Corona. Je moet toch uitbundig kunnen zijn! Hij gaat helemaal dood van binnen als dat niet mag. Met weemoed kijkt ie terug naar de tijd van het volle stadion bij de WK vrouwen. Wat waren ze goed onze Leeuwinnen!
Sommige dingen kunnen nog wel! Dat is bijvoorbeeld een bezoek aan het Gronings Museum. Supergaaf. Schoonheid volop.
Hier zie je The making off:
Je kunt ook naar de Efteling met een tijdsslot. Daar heb je die gek met die lange nek. Onbetrouwbaar figuur met z'n gegluur. En sprookjes bestaan echt, zolang je ze maar hardop zegt. Papier hier.
Wat dus níet meer kan, is het mega gebeuren met Dj's en evenementen. Nu heeft kabouter Pieter nooit zo de behoefte gehad om met een hele grote meute te stampen op de keiharde dreunen op zo'n festival dus hij mist dit persoonlijk niet. Hij heeft ook geen zin om oordoppen in te doen als ie naar een concert gaat of pillen te slikken om het leuk te hebben. Maar goed , dansen vindt ie wel leuk dus dat doet ie nu alleen in z'n kamertje. Wat je mist is de saamhorigheid! Met z'n allen in dezelfde gezelligheid zijn. Lekker dicht bij elkaar, zingen dansen springen!
Het hele BN-er-gebeuren is ook een beetje klaar . Kijk hier was Pieter nog in de limo met zeer bekende Nederlanders maar die zijn nu ook allemaal gewone mensen geworden zonder publiek. Ze zijn ook net als ieder ander zomaar ziek. Pieter vraagt zich af wat de echte zin van het leven is nu al die belangrijkheid wegvalt. En wat heb je aan een grote auto ?
Wat pieter wel erg mist is de kermis. Dat is toch zo'n leuke toestand altijd met die lichtjes en die suikerspinnen, de botsautootjes en dat reuzenrad! Hoe moet het nu met die arme kermismensen en de circussen en de kinderen?
Even verderop komt Pieter bij zijn favoriete modezaak: Jaque. Hij koopt er een mooi pak voor zijn verjaardag. Het zit als gegoten. Hij denkt erover om zijn naam te veranderen in Jacques.
Waar pieter ook echt van kan genieten is wandelingen in de natuur. En dan vooral dat Oer-Hollandse landschap met molens en klompen. Hier op Kinderdijk staan er wel 5 op een rij.
De natuur is leuk, maar je moet er wel wat bij te drinken hebben. Dat de cafés nu dicht zijn is een hard gelach. Soms gaat Pieter naar de grote stad. Dan is ie het helemaal zat, eenzaam en ja, eerlijk gezegd, zoals elke kabouter gewoon hitsig. Ja ook een kabouter heeft dat. Wat dacht je van sneeuwwitje met haar 7 dwergen! Dan gaat ie op zoek naar een lieve schat, ze heet Margootje en dan betaalt hij haar voor een beetje liefde.
Er zijn wel kapers op de kus t, maar Piet is haar favoriet! Dat is logisch. Hij heeft een puntmuts.
Ach ja, Amsterdam, de Dam. Daar treft Pieter vaak een stel zwervers die het ook allemaal niet meer weten. Ze zijn niet zo blij met 'Hemke Falsema' zeggen ze dan. Maar ze zijn ook Ajaxsupporters en daar valt al helemaal niet mee te praten.
Zo praat Pieter wat af. En dan komt ie in Carré. Jeminee , die magistrale zaal waar ie zelf twee keer heeft mogen zingen samen met kabouter Joop. Dat was wel zo geweldig. Een piekervaring! Pieter heeft een gevoel van heimwee als ie de artiestenuitgang vindt. Hoe mooi was die tijd, zoveel achteringangen genomen van theaters, 16 jaar lang, stad in stad uit, zingen, verhalen vertellen, tis allemaal voorbij, het is mooi geweest, wat een feest, zucht ie. Hele mooie jaren!! Nu is Pieter zomaar 57.
Wat een landje he. Kijk hier staat Pieter voor de deur van Drakestein. Even kijken of Beatrix er is. Zij kon zulke mooie zinnen zeggen. Zinnen die troost bieden.
"Overal om ons heen is naast al wat kan bedrukken, ook veel moois te ontdekken.
En: "Wie er oog voor heeft, kan zelfs in ongeluk nog geluk ervaren.
Of: "Wie mee wil werken aan begrip en vertrouwen zal bereid moeten zijn zijn eigen vooroordelen onder ogen te zien en zijn handelen te toetsen op de consequenties voor medemensen of de samenleving als geheel."
Daar kan haar zoon nog een puntje aan zuigen.
Drakestein heeft ook een mooie slotgracht. Dat is toch zeer romantisch. Jammer dat ze niet thuis is.
Kijk en hier woont Willy.
Dit is dus het optrekje van onze koning. Nou Pieter begrijpt best dat hij er af en toe even uit moet met zijn gezinnetje. En gelukkig heeft ie z'n eigen vliegtuig.
Die KLM daar kun je ook niet van op aan.
Al met al zijn we toch maar een paar 'kaaskoppen'. Kijk hier in Alkmaar daar stinkt het net zoals in Zwitserland. Maar ook de gezellige kaasmarkt is een traditie geworden in de orde van Sint en Piet. Hoe moet het nu met het leuke kinderfeest? Geen intocht? Geen gekleurde pieten, vrolijkheid, cadeautjes, pepernoten, gezang? Pieter kan soms helemaal doordraaien. Hij houdt van tradities, gewoon gezellig, met acteurs. Doe gewoon Jeroen Krabbe als koning. "Het scheelt je zo een paar miljoen, als je het acteurs laat doen"
In Gouda hebben ze ook een markt. Daar hebben ze dus kaas en kaars. En een mooi stadhuis. Daar staat op in het Latijns: Je moet het altijd van 2 kanten horen het verhaal. En dat is zo.
Een van zijn favoriete steden is toch wel Utereg! Doar hebben ze geeln kaapsones woar, jochie. De Dom is toch praaachtig!
"Utreg is een Domstad, Utreg is een Domstad en daat zaal het aaltijd blijve. Vroag mij niet woarom schaat moar Utreg is een Domstad , moar ze moeten niet overdrijve.."
Na al deze mooie plekken in het land is Pieter dan met beide voeten beland in Den Haag. Hij vond het heel fijn in Madurodam en loopt nog wat door de stad. Dan ziet hij daar het Torentje. Hij zwaait ff naar Rutte en steekt hem een hart onder de riem. Want het valt heus niet mee om de baas te zijn van dit land. Kabouter Pieter moet er niet aan denken! Al die wijsneuzen, al die complotdenkers, al die journalisten, al die mensen in de zorg waar hij borg voor moet staan. Hup Rut!
In datzelfde Den Haag staat dit monument. Het gaat over leven en dood. Pieter heeft daar ook een keer meegezongen op 15 augustus met z'n Malle Babbe koor. Dat was zeer indrukwekkend en de tekst: 'De Geest Overwint' is 'm goed bijgebleven. Dat is zo, en de kracht van het lied helpt daarbij.
Pieter hoopt dat jullie allemaal overwinnen. Of je nu artiest, kok, juf, verpleger, bouwvakker, vrachtwagenchauffeur, tekenaar, kapper of dirigent bent. Het gaat om wat je samen bindt en niet om wat je scheidt, zegt Pieter dus altijd. Samen moeten we het doen.
Pieter heeft nieuwe schoenen. En is heel blij op zijn verjaardag.
Veel liefs van jarige Pieter. Volgend jaar nodigt hij iedereen uit in Lisserbroek.
"
