Kabouter Pieter op bezoek bij kabouter Wouter die er niet is.

Kabouter Pieter zit zich behoorlijk te vervelen in tijden van Corona. 

Daarom heeft ie bedacht dat ie elke dag iets gaat ondernemen. Dat kan variëren van een raam lappen tot een appeltaart bakken, een bol planten tot een potje rummikuppen met z'n tante. Maar vandaag heeft ie besloten om op zijn elektrische fiets te stappen en naar Leiden te trappen. Want daar woont een goeie vriend van hem, Kabouter Wouter en die heeft ie in eeuwen niet gezien. Volgens  de Leidse Glibber is kabouter Wouter weer gesignaleerd in zijn woning op de Plantage. Als Pieter zo door Leiden fietst komen er allemaal nostalgische herinneringen op bij hem van toen ie nog samen met kabouter Joop zong voor een gemengd publiek in het Laktheater en in de Leidse Schouwburg en de Stadsgehoorzaal, de Burcht en natuurlijk de Pieterskerk! Maar ook denkt ie aan Rie Schild , de hospita van het Rapenburg 110 waar kabouter Joop dan weer zat te zingen in zijn studententijd. Kabouter Joop heeft daar ook nog gestudeerd en Arabisch geleerd. Zo weet hij , als een van de weinigen, dat de profeet Mohammed van zijn achternaam Kaas heet. Als je dat dan langzaam zegt krijg je Mo Ham met Kaas. En daar werd ie mee gepest. Maar dat mag je niet te hard zeggen tegenwoordig want voor je het weet ligt je puntmuts eraf en jij in je graf.  "Ach",  denkt kabouter Pieter, "wat hebben de lieve mensjes toch een moeilijke tijd met alle haat en nijd en dan ook nog dat vreselijke virus!"

 Maar ja, er is geen leven zonder 'Leijden'. Toch wil kabouter Pieter het positief bestrijden!!! 

Hij gaat gewoon een goeie ouwe vriend opzoek en ouwe verhalen ophalen. En dan komen al die namen voorbij uit het lied over Leiden. Kabouter Pieter zingt het op zijn fiets, want hij zoekt het Levendaal, vlakbij de Plantage waar Kabouter Wouter huist.

"En het zijn de straten niet, het zijn de straten niet, de Breestraat het Levendaal de Hogewoerd, de Lange Brug, het zijn de straten niet, het is het water.." Hoe mooi is dat lied dat heel Leiden ziet vanaf het water. Pieter ziet dat alle gezellige terrassen opgeklapt zijn. 

De horeca is lamgeslagen. De studenten ook.

Met zijn google maps vindt kabouter Pieter dan eindelijk de Plantage, de vijfde boom vanaf het Levendaal, daar woont kabouter Wouter! 

Wat een imposante boom. Kijk hij grijnst, net als in The Lord of The Rings.

Kabouter Pieter trekt aan de bel en klopt op de deur....

Niets.

' Joehoe, is daar iemand? Hallo, hallo, Kabouter Wouter, waar ben je nou?"

Kabouter Pieter krijgt geen gehoor.

Hij heeft bijna spijt van zijn spontane actie want nu treft ie een leeg huis. Maar in deze tijd is niets zeker. Zou Wouter Corona hebben? Misschien zit ie wel achter de deur in quarantaine . 

Kabouter Pieter maakt zich zorgen want de Kiakruiwagen staat gewoon voor de deur.

Hij gaat de trap op om het briefje te lezen.

Gelukkig is er nog een goede voorraad kastanjes.

Op de brief staat dat kabouter Wouter het wel op prijs stelt als z'n plantjes  voor de moestuin wat water krijgen en als de grote mensen iets willen geven dat ie graag gereedschap krijgt  en geen standbeelden. Ook geen plastic.

Verder staat er niets over zijn afwezigheid. Pieter vindt het een vreemde toestand.

Al met al is het een onbevredigend bezoek. 

Hoewel, niet helemaal want er waren ook nog een paar studenten die zich liepen te vervelen en die waren ook op bezoek bij kabouter Wouter. Ook zij  vonden het vreemd dat hij er niet was en vonden dat ie ten minste een briefje achter had kunnen laten met: Niet kraken deze woning want ik ben zo terug!

 Voor je het weet woont er een of andere profeet.

Kabouter Pieter gaat  na zijn bezoek weer terug naar Lisserbroek.