Avonturen in Februari.

5 februari 2016 J&J in het Beauforthuis

Ork ork ork, met veel plezier gaan J&J optreden in het fraaie Beauforthuis van mevrouw Vork. In Austerlitz. Dat is vlakbij de piramide. De piramide van Austerlitz, zo'n bizar ding, een 'fremdkorper' midden in het bos. Daar kun je naar toe op schoolreisje of gewoon midden in de nacht bij maanlicht, dat is spannender.


Mevrouw Vork heeft ons daar onlangs meegemaakt op een besloten partij en wilde ons graag boeken . Maar dat doen we niet meer. Toen heeft ze een speciale avond georganiseerd voor 'Vrienden van het Beauforthuis' en die kwamen massaal aanzetten. En zo krijg je ook weer nieuwe vrienden.

Dikke volle bak dus voor ons optreden dat legendarisch genoemd mag worden vanwege de 'levende legende' waar ik zo veel mee deel en graag mee speel en mij nooit verveel integendeel. Kwam er maar nooit een einde aan.
 En even zoveel liedjes schudden we 'huppekee' uit de mouw. Nieuw en actueel en veel dus. Over het horen zien en zwijgen in 'Islam and Freedom', over geloof en ongeloof, over mannen in het algemeen, voetbal en hordelopers, het tuig dat altijd hogerop zit, over Afghanistan over Kutmuziek op radio 1, over managers en omhooggevallen figuren maar ook over de nieuwe lente, over heimwee naar Boekelo , over Utrecht, de liefde, de Winkel met veel erotiek en romantiek en het nieuwste liefdeslied: 'Twee  varkens op weg naar het abattoir en ze hielden zoveel van elkaar.'

  En het was een bijzonder optreden. De hoeveelheid was dik in orde  met nog een toegift ook terwijl wij dat nooit doen eigenlijk. 'Flauwekul dat heen en weer geloop', vindt Joop. Zeker na zo'n lang optreden, maar ze braken de tent af. Werkelijk!  Wij zaten al in de kleedkamer en toen kwam mevrouw Vork vrolijk opgewonden aanzetten: 'Horen jullie dat!' Willen jullie nog terug?'  Tja. Ehh..En Joop streek eens over zijn hart en deed het. En toen stonden ze allemaal te klappen en te juichen voor de maestro en vroeg een mevrouw tot overmaat van ramp ook nog om 'de Monniken' en toen zei Joop, mevrouw u loopt 500 liedjes achter maar eind goed, al goed en we zongen dan het lied van 'Hans en Joop' en dat zong iedereen mee uit het collectieve geheugen.

Over collectief geheugen gesproken. Naast de optredens op verzoek zingen wij elke week in een verzorgingstehuis met en voor mensen met dementie en dat is van een andere dimensie. Je bent dan echt helemaal in het moment met de dement. Puur en lief. Ik denk dan wel vaak aan mevrouw 'Huppekee'. Ach en wee, de dolende zielen. Maar ben blij dat ik daar nog iets gezelligs kan doen en dat die mensen blij worden en mee gaan zingen en bewegen. En dat ze dan liedjes herkennen vanuit dat grijze verleden, de harde schijf waar die liedjes van vroeger weer bovenkomen drijven. 'Ach Margrietje de rozen zullen bloeien, ook al zie je mij niet meer.."
(foto van Leny Haaring voor in het blad 'Labyrint'  met toestemming van de familie en Verzorginshuis de Blinkert) 

14 februari VIER FIJN VALENTIJN!



En toen was het tijd voor onvervalste rrrrromantiek.
Mijn eigen Valentijnsshow, helemaal alleen weliswaar met steun van mijn favoriet, kabouter Pieter en een vrolijk hartjes-pak van Jan Monnikendam.



Sabien Bosman, de hartelijke eigenaresse van STAAL (Haarlem), verzorgde de (H) eerlijke hapjes en drankjes en ik de eigen bereide 'liefdesliedjes en verdrietjes'. Dochter Meike Brandsma maakte een fraaie poster en Willem Brand zette een stukje in zijn krant en zo zat de tent helemaal vol. Lol!  Allemaal leuke types die er zin in hadden en heerlijk mee hebben gezongen. Waarvoor hartelijke dank!

Als klap op de vuurpijl was daar de geheim-gehouden komst van mijn speciale gast, mijn 'Valentijn'! en dat was niemand minder dan onze eigen burgervader Bernt S.
Een absolute topper! Daar is heel Haarlem het wel over eens. Onvervangbaar ook. En super dat hij kwam. Heel lief zong hij samen met mij zijn favoriete 'guilty pleasure': Edelweiss. Hij als 'Von Trapp'. En zo zoet. Met als laatste zin: 'Bless my Haarlem forever!'
 Zo'n goeie heeft de stad nog nooit gehad.

 Hier zie je het gevoelige duet (47 sec.) TE schattig.

https://youtu.be/FQy0YLVdjO8

Iedereen was natuurlijk acuut verliefd op hem ook al was zijn vrouw er ook. Daar smelt je gewoon van zo'n man. Dat is logisch. En we gingen het ook niet over politiek hebben dat was ook al zo goed. De kunst van het weglaten. Dat ik ook niet even gingen zeuren over ene Teeven dat we dat ALSJEBLIEFT niet gaan beleven in Haarlem zoiets, dat heb ik dus niet gezegd. Wel iets over strooizout in zijn straat. En verder was het een succesvol gebeuren vooral ook omdat het inclusief 'speeddating' was en daar gewoon hele nieuwe romances zijn ontstaan en zo hoort het ook.

Na afloop was ik zo opgelucht dat ik na 6 weken droog staan meteen weer aan het bier ben gegaan. Gelukkig. Dat maakt het leven ook meteen een stuk uitbundiger. 

 Helemaal omdat J&J de volgende dag naar het jolige 'Stuiterbal' mochten. Ik heb een heel raaaarrr leven, echt heel raar. Dat was dus een top-avond. Daar valt een hoop over te zeggen en ik heb even gevraagd of ik er iets over mocht zeggen en dat mocht van het opperhoofd Brigitte dus bij deze. Heel leuk om allemaal sterren in het wild los te zien lopen. En dan zat ik ook nog eens amai ! naast held: Urbanus. Die in het echt ook zo grappig is dat het ene lachsalvo na het andere klonk aan onze tafel. De leukste tafel natuurlijk. En dat Paul van Vliet zo'n erudiete charmante man is in het echt met zijn zwoele stem en Brigitte ook zo'n heerlijk, hysterisch grappig warhoofd en echt mens is en Finkers mijn persoonlijke favoriet vanwege onze gemeenschappelijke Roomse inborst, van 'eigenlijk mag het nie'. Wij begrijpen elkaar meteen. En dat  'de grote kleine man'  Youp de 'Veer in de Reet' kreeg namens de collegae Stuiterballen en dat dat echt een oprecht mooi moment was want we zijn er wel achter met z'n allen:
Praatjes vullen geen gaatjes.
En voor je het weet ben je echt Huppekee weg.
En dat woord zal nooit meer hetzelfde zijn.
Nou en dan zijn wij toch echt heel blij dat Youp er nog is.
Tel je zegeningen.
Lang leve de Stuiterballen met z'n allen zoals Paul al zei: 'Als jullie het niet doen wie doet het dan.!?'

Met veel liefs en dank aan de organisatie.

Gastheer Paul van Vliet zingt een lied. Dolenthousiaste zaal.

Hier neemt Paul van Vliet afscheid van zijn 'Veer in de Reet' prijs en krijgt bij wijze van troost een schattig klein veertje in een klein reetje van Herman Finkers.

 

Bravo voor de nieuwe 'Veer in Reet' bezitter! 

                                                                     Bedankt Brigitte!

januari 2016

'MET EEN FRISSE SCHONE LEI, ENTHOUSIAST EN ZORGEN VRIJ!'

“Bent u klaar voor het nieuwe jaar

Met een frisse schone lei

Enthousiast en zorgen vrij

Bent u klaar voor het nieuwe jaar?”

Ja, wij zijn er klaar voor. Joop en Jessica hebben een aantal mooie locaties om te spelen en hoe prettig is het als je zo welkom bent.
Wij spelen regelmatig op een feest of speciale gelegenheid, een festival of literaire bijeenkomst.
 Daar kunt u ons dus voor boeken via de website van Joop. www.joopvisser.nl , repertoire wordt afgestemd op uw feest. (tekening van Grietje Keller bij ons optreden voor haar ouders)

Op 2 januari togen wij naar Leusden en daar waren wij dus duidelijk de leukste want ze lagen regelmatig in een deuk.

Aandachtig luisterende Groningers zaten knus bij elkaar in een soort stal om de verjaardag te vieren van een jarige die van niks wist.

Wij waren een verrassing voor hem, een echte fan en moesten ons dan ook verdekt opstellen en dan als een soort duveltje uit een doosje tevoorschijn komen. Tadaaam! Dat verwachten ze dan niet. En Joop heeft ook nog in Groningen gewoond dus hij kent het ‘slag’. En dan komen er liedjes bovendrijven die van toepassing zijn op deze mensen, op hun sfeer en dat is een feest van herkenning. Zo wordt het een maatprogramma. En wij zingen dan ruim een half uur met een speciaal feestlied voor het feestvarken. Als ze dan tevreden zijn de Groningers van weinig woorden en zeggen iets van: “Het net veelt.” (Ik heb me niet verveeld). En dat is toch ook weer mooi meegenomen.

‘Klopt uw hart voor een nieuwe start

Dat alles wat u niet bevalt

Uit uw leven wordt geknald

Klopt uw hart voor een nieuwe start?”

Ja dat klopt het.

Ik zit tegenwoordig aan de Rivella. Goed voornemen voor zo lang het duurt.

Op de foto met Chantal, mijn grote vriendin, van voor onze presentatie van het lied de Hordeloper uit de gelijknamige musical de Hordeloper. Nu zie ik haar nooit meer ook al drinkt zij alleen Rivella.

Vrijdag 8 januari

Op naar Gouda. Een bijzonder optreden voor de Heren van de Herensociëteit die hun jaarlijkse Nieuwjaarsborrel en diner houden. De fraaie, oude zaal ademt de sfeer van dikke sigaren, cognac, smokings onder toeziend oog van Churchill. Hier mag gerookt worden.Soms wou ik dat ik een man was.

Joop kent het uit zijn Leidse studententijd, het ballerige, brallerige, de humor, de chique doenerij, de ontgroening. De koloniale tijd. Dan kregen ze dit soort lessen van hun superieuren:

“Waar kopen wij onze smoking?
” Meddens meneer..?

“Waaaaaar kopen wij onze smoking?

“Ehhh..”

‘Schrijf op: Wij kopen onze smoking niet, wij laten onze smoking snijden.”

Jaapse Joop is hier geen vreemde eend in de bijt. Hij wordt beladen met verhalen uit die tijd en ze komen met oude lp’s aanzetten om te laten signeren. 

'Joop Visser'  zet hij op de Jaap Fischer hoes.

 Ik sta erbij en ik kijk ernaar. 

 

Zo ruim 60 van die mannen in smoking bij elkaar aan de borrel dat heeft wat. En wij treden een half uur op voor ze gaan dineren. Waarschijnlijk iets met stroopwafels.  De heren zitten in zware lederen fauteuils aangeschoven aan de lange stijlvol gedekte tafels, hagelwitte damasten tafelkleden, grote glinsterende glazen, veel Goudse kaarsen en chique couverts.

Wij zitten op een tafel met een kratje onder de voeten en zingen de wat stevige liederen. Ik heb er plezier in om hier te zingen: ‘Wij geloven in een wereld waar mannen niet de baas zijn. ‘ En Dat gevoel van onmacht” valt ook goed. En Jan de Manager is inmiddels een bekend lied.
 Op verzoek van het vriendje van Balkenende en een fan doen we het lied ‘Voetbal is simpel” en de ‘Hordeloper’ uit de sportserie. En ook de romantiek krijgt een beurt want voor de eigenaar van het pand, een Rotterdammer en zijn vrouw, zingen wij natuurlijk: 'Weet je wat wat ik wou, ik wou een Rotterdamse vrouw.” En dat ze daarna ook muisstil worden bij het lied: 'Ik ben gelukkig en tevreden’ doet mij zeer veel deugd.

‘Wij hebben gelijk op elk gebied ” als meezinger is wel een favoriet lied. En dat is dan ook logisch.

 

Eind januari was er dan een speciaal evenement gepland met dichters in Theater De Boerderij in Huizen. En daar zouden wij het ‘klapstuk’ worden van de avond.

De presentatie was in handen van niemand minder dan Maartje van Weegen en vanwege Maartje van Weegen wilde ik wel het lied zingen: 

“Langs de snelweg van het leven kom je slechte stukken tegen,

 maar ook hele mooie stukken, ik zeg altijd, het zal wel lukken..”

Maar dat doen we niet.

Zij kondigt ons aan met een kort maar krachtig citaat waar Joop zich in herkent:

“Wie iemand eert om zijn verleden negeert zijn heden en ontkent zijn toekomst.”

Wel zingen we in het kader van de 'Week van het Gedicht ' onze Gedichtenserie met het fraaie gedicht van Hans Warren: 'Hart van mijn land.'

Blijkt er een Zeeuwse in de zaal te zitten die dit heel mooi vindt, dat maakt het extra leuk.

We zingen van Herman de Coninck het gedicht: 'Zonder ik, zonder onderwerp'. Joop is een bewonderaar van zijn werk en dat past ook helemaal bij zijn gevoel voor humor.

‘ De Schemering”, wat mij betreft het mooiste liedje ooit geschreven, zingen wij vanwege het thema: Herinnering. Daar past ‘Boekeloooo mis je zooo’  ook mooi in en ‘Een enkele keer ontmoet ik je weer.’

De maatschappelijke serie zorgt voor de nodige hilariteit als wij ‘Heel veel Kutmuziek op radio 1!’ erin knallen in het hol van de leeuw. Lachsalvo’s klinken. Dat mag ook wel even na al het serieuze werk. Vandaar ook uit de meezingserie het nieuwe lied: 

'Sex voor Syriers en Noord Afrikanen.' 

Dat is vrij eenvoudig aan te leren.

En ‘O wat is het lang geleden dat wij het samen deden’ ook.

En wat heeft Joop weer een mooi nieuw liedje geschreven dat hier zijn vuurdoop krijgt met het refrein:

“Twee varkens op weg naar het abattoir

      ze hielden zoveel van elkaar..”

We krijgen bloemen en complimenten en veel liefs te horen. Dat doet goed. 

Dank voor de gastvrijheid mensen van de Boederij, uitstekende geluid en de organisatie en wij zijn weer ontdekt.:)