5 februari 2016 J&J in het Beauforthuis
Ork ork ork, met veel plezier gaan J&J optreden in het fraaie Beauforthuis van mevrouw Vork. In Austerlitz. Dat is vlakbij de piramide. De piramide van Austerlitz, zo'n bizar ding, een 'fremdkorper' midden in het bos. Daar kun je naar toe op schoolreisje of gewoon midden in de nacht bij maanlicht, dat is spannender.
Mevrouw Vork heeft ons daar onlangs meegemaakt op een besloten partij en wilde ons graag boeken . Maar dat doen we niet meer. Toen heeft ze een speciale avond georganiseerd voor 'Vrienden van het Beauforthuis' en die kwamen massaal aanzetten. En zo krijg je ook weer nieuwe vrienden.
Dikke volle bak dus voor ons optreden dat legendarisch genoemd mag worden vanwege de 'levende legende' waar ik zo veel mee deel en graag mee speel en mij nooit verveel integendeel. Kwam er maar nooit een einde aan.En even zoveel liedjes schudden we 'huppekee' uit de mouw. Nieuw en actueel en veel dus. Over het horen zien en zwijgen in 'Islam and Freedom', over geloof en ongeloof, over mannen in het algemeen, voetbal en hordelopers, het tuig dat altijd hogerop zit, over Afghanistan over Kutmuziek op radio 1, over managers en omhooggevallen figuren maar ook over de nieuwe lente, over heimwee naar Boekelo , over Utrecht, de liefde, de Winkel met veel erotiek en romantiek en het nieuwste liefdeslied: 'Twee varkens op weg naar het abattoir en ze hielden zoveel van elkaar.'
En het was een bijzonder optreden. De hoeveelheid was dik in orde met nog een toegift ook terwijl wij dat nooit doen eigenlijk. 'Flauwekul dat heen en weer geloop', vindt Joop. Zeker na zo'n lang optreden, maar ze braken de tent af. Werkelijk! Wij zaten al in de kleedkamer en toen kwam mevrouw Vork vrolijk opgewonden aanzetten: 'Horen jullie dat!' Willen jullie nog terug?' Tja. Ehh..En Joop streek eens over zijn hart en deed het. En toen stonden ze allemaal te klappen en te juichen voor de maestro en vroeg een mevrouw tot overmaat van ramp ook nog om 'de Monniken' en toen zei Joop, mevrouw u loopt 500 liedjes achter maar eind goed, al goed en we zongen dan het lied van 'Hans en Joop' en dat zong iedereen mee uit het collectieve geheugen.
Over collectief geheugen gesproken. Naast de optredens op verzoek zingen wij elke week in een verzorgingstehuis met en voor mensen met dementie en dat is van een andere dimensie. Je bent dan echt helemaal in het moment met de dement. Puur en lief. Ik denk dan wel vaak aan mevrouw 'Huppekee'. Ach en wee, de dolende zielen. Maar ben blij dat ik daar nog iets gezelligs kan doen en dat die mensen blij worden en mee gaan zingen en bewegen. En dat ze dan liedjes herkennen vanuit dat grijze verleden, de harde schijf waar die liedjes van vroeger weer bovenkomen drijven. 'Ach Margrietje de rozen zullen bloeien, ook al zie je mij niet meer.."
(foto van Leny Haaring voor in het blad 'Labyrint' met toestemming van de familie en Verzorginshuis de Blinkert)
En toen was het tijd voor onvervalste rrrrromantiek.
Mijn eigen Valentijnsshow, helemaal alleen weliswaar met steun van mijn favoriet, kabouter Pieter en een vrolijk hartjes-pak van Jan Monnikendam.
Sabien Bosman, de hartelijke eigenaresse van STAAL (Haarlem), verzorgde de (H) eerlijke hapjes en drankjes en ik de eigen bereide 'liefdesliedjes en verdrietjes'. Dochter Meike Brandsma maakte een fraaie poster en Willem Brand zette een stukje in zijn krant en zo zat de tent helemaal vol. Lol! Allemaal leuke types die er zin in hadden en heerlijk mee hebben gezongen. Waarvoor hartelijke dank!
Als klap op de vuurpijl was daar de geheim-gehouden komst van mijn speciale gast, mijn 'Valentijn'! en dat was niemand minder dan onze eigen burgervader Bernt S.
Een absolute topper! Daar is heel Haarlem het wel over eens. Onvervangbaar ook. En super dat hij kwam. Heel lief zong hij samen met mij zijn favoriete 'guilty pleasure': Edelweiss. Hij als 'Von Trapp'. En zo zoet. Met als laatste zin: 'Bless my Haarlem forever!'
Zo'n goeie heeft de stad nog nooit gehad.
Hier zie je het gevoelige duet (47 sec.) TE schattig.
https://youtu.be/FQy0YLVdjO8
Iedereen was natuurlijk acuut verliefd op hem ook al was zijn vrouw er ook. Daar smelt je gewoon van zo'n man. Dat is logisch. En we gingen het ook niet over politiek hebben dat was ook al zo goed. De kunst van het weglaten. Dat ik ook niet even gingen zeuren over ene Teeven dat we dat ALSJEBLIEFT niet gaan beleven in Haarlem zoiets, dat heb ik dus niet gezegd. Wel iets over strooizout in zijn straat. En verder was het een succesvol gebeuren vooral ook omdat het inclusief 'speeddating' was en daar gewoon hele nieuwe romances zijn ontstaan en zo hoort het ook.
Helemaal omdat J&J de volgende dag naar het jolige 'Stuiterbal' mochten. Ik heb een heel raaaarrr leven, echt heel raar. Dat was dus een top-avond. Daar valt een hoop over te zeggen en ik heb even gevraagd of ik er iets over mocht zeggen en dat mocht van het opperhoofd Brigitte dus bij deze. Heel leuk om allemaal sterren in het wild los te zien lopen. En dan zat ik ook nog eens amai ! naast held: Urbanus. Die in het echt ook zo grappig is dat het ene lachsalvo na het andere klonk aan onze tafel. De leukste tafel natuurlijk. En dat Paul van Vliet zo'n erudiete charmante man is in het echt met zijn zwoele stem en Brigitte ook zo'n heerlijk, hysterisch grappig warhoofd en echt mens is en Finkers mijn persoonlijke favoriet vanwege onze gemeenschappelijke Roomse inborst, van 'eigenlijk mag het nie'. Wij begrijpen elkaar meteen. En dat 'de grote kleine man' Youp de 'Veer in de Reet' kreeg namens de collegae Stuiterballen en dat dat echt een oprecht mooi moment was want we zijn er wel achter met z'n allen:
Praatjes vullen geen gaatjes.
En voor je het weet ben je echt Huppekee weg.
En dat woord zal nooit meer hetzelfde zijn.
Nou en dan zijn wij toch echt heel blij dat Youp er nog is.
Tel je zegeningen.
Lang leve de Stuiterballen met z'n allen zoals Paul al zei: 'Als jullie het niet doen wie doet het dan.!?'
Met veel liefs en dank aan de organisatie.
Hier neemt Paul van Vliet afscheid van zijn 'Veer in de Reet' prijs en krijgt bij wijze van troost een schattig klein veertje in een klein reetje van Herman Finkers.
Bravo voor de nieuwe 'Veer in Reet' bezitter!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten