De doldwaze avonturen van de Zangleidsters op het Pieterpad onder leiding van Kabouter Pieter.

De Zangleidsters op pad met Kabouter Pieter.

Op een mooie dag in mei trekken 'De Zangleidsters' van 'Zing je blij!' de stoute schoenen aan en gaan op pad met Kabouter Pieter.

Kabouter Pieter heeft zijn OV kaart al op zak. Zo kan het nooit verkeerd gaan. Niet vergeten uit te checken. 
'Dat lange ding wat zou dat zijn, hij dacht misschien is het een trein..Hij zocht een plaatsje tweede klas omdat het daar goedkoper was.' (vrij naar Wilmink)


Goh, wat zie je toch veel als je in de trein zit. En vooral, wat zie je dan veel mensen die niks zien als ze in de trein zitten. Ze staren op hun apparaten zonder te praten met verveelde blikken. De zangleidsters hebben zin om te gaan zingen in de trein met al die chagrijnen.

Op Station Almere wijst kabouter Pieter de Zangleidsters op dit bord en daar worden ze erg blij van.

Na een lange reis komen ze dan aan op de Pietergareske boerderie in Hellendoorn en daar is het heerlijk toeven vinden zij alle drie. Kiek nou!

Kabouter Pieter is meteen in zijn element , hij voelt zich een hele vent.

 In een wip is hij bij de kleine konijntjes en er ook niet meer weg te slaan.

Even een rondje langs de lammetjes. "Ha lekker!"

En nog meer vlees in de kuip!  Even stoeien met de koeien die staan te loeien ,dat wil je niet weten!
 

Na alle vermoeienissen zegt Pieter: "We gaan uit eten.  Ik heb geen zin om te koken. Ik trakteer!'
Ja wie het breed heeft laat het breed hangen. 

En weer thuisgekomen in de knusse boerderij steekt hij de kachel aan voor de Zangleidsters. Wat worden zij toch verwend door hun grote vent.

En dan vertelt hij een mooi sprookje dat goed afloopt en brengt de dames naar de bedstee met zijn lantaarntje.

De volgende ochtend, na het driemaal  kraaien van de k.t haan, maakt hij een heeeeeerlijk ontbijtje met een kakelvers scharreleitje.

Maar toen moesten ze toch echt op Pieterpad ...eerst koffie, dat is logisch, want het is heel ver (uitstelgedrag)

Hup! Daar gaan ze. De paden op de lanen in! En wat is het mooi!

De Zangleidsters zingen graag onderweg. En nu vooral: 'Daar ligt tussen Dinkel en Regge een land, het schone en nijvere Twehennnntu'

Kabouter Pieter praat even met een slak. Dat houdt de boel behoorlijk op. Ze hebben het over de huizenmarkt. (Langdradige verhalen.)

Maar je moet ook niet op alle slakken zout leggen. En het is weer de hoogste tijd voor een

De natuur is errug mooi maar je moet er wel iets bij drinken. En de jukkelille (hoe schrijf je dat?) zorgt voor een vrolijke noot in het geheel. Tweestemmig zingen de Zangleidsters op de hoogste berg.

Maar...het is hier wel erg wijd en zijd. Oje Kabouter Pieter: Welke kant moeten we nu op?

Kabouter Pieter kijkt welk pad ze op moeten maar die LUL kiest de verkeerde weg. De Zangleidsters zijn hopeloos verdwaald. Ze dolen maar rond op die mooie dooie hei. En ze zijn erg dorstig..uiteindelijk zien ze een weg.

Ha gelukkig daar is een politie! Hij wil wel even op de foto met Pieter ook al vindt hij hem oerstom. Wat heb je nou aan zooooooon  kabouter..? Vraagt hij en ja, hij heeft gelijk. Dat zijn dan wijsheden waar je iets aan hebt.

Dan komen ze aan in Holten. Ruim dertig kilometer gelopen. Oei!! Ze gaan gauw aan het bier en kabouter Pieter valt in de aioli. Eigen schuld!

En dan terug in de trein staat hij weer stoer te doen. Na zonneschijn komt regen. Dat zie je tegen het raam.

Hier rijden ze over de IJssel bij Deventer.Ahhhh....

Soms raakt Pieter in paniek. Gaat ie aan de noodrem hangen. Maar het is allemaal aanstellerij.

"Kabouter Pieter moet heel nodig boute." Roept ie. De viespeuk. En  ze zitten n.b. in een stilte coupe. De Zangleidsters zijn helemaal klaar met dat heerschap.

Volgende keer nemen ze Ali B mee. Gewoon omdat hij van zingen houdt en geen Volendammer is. En geen kabouter.