Frysk Bloed Tjoch op!

Fryslan Boppe. Ja wij Hollanders mogen daar gaan spelen. Een van de fijne uitnodigingen die wij zo krijgen nu we eigenlijk 'gestopt' zijn. Wij zijn dus 'gestopt' met de avondvullende optredens in theaters. Maar hoe leuk is het om zo 'wolkom' geheten te worden en op velerlei verzoek te spelen. Zo beleven Joop en Jessica steeds weer hele mooie avonturen.

Bijvoorbeeld  in een mooi oud afgelegen cafe in Sint Jacobiparochie met de naam: De Oasthoek.



Wij gaan er tegen aan.
Als je de Afsluitdijk overrijdt met 130 km per uur kom je al in een rustig vaarwater. En wat is dat IJsselmeer toch groot. Zouden ze best kunnen dempen toch?
Het cafe ligt aan een oude dijk. Je komt in een andere wereld. En beseft dat je daar ver van af staat door het leven in de drukke 'Rampstad'.( L.W)  De gemoedelijkheid straalt je tegemoet. Warm welkom met ambachtelijke koek uit de Oosthoek.



en aardige Friese koppen. Wij gaan hier een middag vullen afwisselend met Wim Daniels, een charmante, aardige Brabo die veel van taal weet en zijn nieuwe boek 'Blits'  komt promoten. Hij doet dat behoorlijk blits, fris, vlot, rap en razend knap met het publiek. De 60-er jaren komen voorbij met hun typische woorden in de muziek, mode en politiek. Hij legt verbanden, associeert allerhande en maakt er een interactieve quiz van. Dat levert een groot gevoel van saamhorigheid op en het wedstrijdelement wordt niet geschuwd. Sommigen worden heel fanatiek. Sommigen slaan door. Weten niet van ophouden.
Het publiek is slim, maar dat wisten wij wel. Wij hebben altijd slim publiek.
 Hier zie je bijvoorbeeld drie wijze mannen voor de wedstrijd. Ze hebben het over voetbal volgens mij. Of iets met Jack, breek me de bek niet open.

   En ik ben het ermee eens.



De kroeg dampt en is stampvol. Na een blokje Joop en Jessica en een blokje Wim  onder leiding van Jan van Thiel moet er nodig frisse lucht in. Roken mag alleen buiten en dat is voor sommige pijprokers een hard gelach.
"Vroeger was alles beter", is dan ook een veelgehoorde kreet.

En "hardlopers zijn doodlopers', ook.



"Na de pauze wordt het niet veel beter",  zeggen wij altijd maar het zit wel degelijk een opbouw in.
 De drank maakt een hoop los en zo kan het zomaar zijn dat wij in de grote finale, het laatste blok, waar Wim D. helaas niet bij kon zijn vanwege de sushi die zijn vrouw besteld had voor maar liefst 125 euro, en die laat je ook niet zomaar door je neus boren, het diep Friese publiek volop meezingt met onze meezingserie. 'Wij hebben gelijk op elk gebied ".  Zij zingen het in het Frysk en dan klinkt het ook leuk. En lekker eigenwijs.
Dat de Friezen bij ons bekend staan als 'stug' dat heb ik niet kunnen ontdekken. Ze zijn van meet af aan open en spontaan aan het meezingen. Het Frysk Volkslied als openingsnummer gaat zo voluit dat de ruiten er bijkans uitspringen. Ze gaan er bij staan met de hand op het hart en ik heb dan ook een vrolijk hartjes schortje aan. Hup Heerenveen!

Dat wij daarna met een gevoelig mooi getoonzet gedicht aan komen zetten van Gysbert Japicx doet geen bellen rinkelen. Dat vinden wij wel weer grappig. Speciaal ingestudeerd, de hele week mee bezig geweest en dan dit.

'Liefste Liefje, Hart en Zinnendiefje, ik ben mijn eigen kwijt aan jou.'
Mooi toch!
Daar komt het op neer al dat hartenzeer.
Zo krije ze les oer Gysbert Japicx , de man ut Boalsert dy't in wichtige rol foar de Fryske toal hie en dat wisten zij nie.
Maar dat hebben ze dan toch mooi meegekregen. Net als al die andere liedjes over therapeuten, managers, mannen die de baas zijn, echte vogels dan wel Grieken, vluchtelingen, soldaten, politici en andere omhooggevallen figuren die de dienst uitmaken, stewardessen, kapiteins, het tuig dat hogerop zit, of het nou katholieken zijn of protestanten, hordelopers en alles wat er maar in naam van God of goddeloosheid, liefde dan wel liefdeloosheid kan gebeuren. Neem nou een cipier. Wat gaat er in zo iemand om.
Op verzoek, na de bloemen, zingen we nog het mooie verstilde lied: 'In de Schemering' dat tijdens het uitdelen van de heerlijke  bitterballen dan toch iets minder eenzaam wordt. En zo heb elk voordeel weer z'n nadeel.

Met dank aan de bijzonder hartelijke ontvangst in het gastvrije cafe De Oosthoek, kroegbaas Andre Groeneveld, Johannes Hoitsma voor zijn enthousiame, de aardige Hongaarse geluidsman, Jan van Thiel voor zijn dienstbare presentatie, Wim Daniels voor zijn Blitsende amusement en prettige samenwerking en het publiek voor zijn en haar aandacht. Wij komen graag terug. Fryslan Boppe!