Over voetbal gesproken

Meneer van Galen moet z'n broek ophalen (nee niks met #metoo-gedoe, gewoon een rijmpje) was een meester a la Thijsse. Streng maar rechtvaardig.

Hij wist alles en gaf goedbedoelde adviezen.

Zo zei ie tegen mij : 'Overdaad schaadt'.

Uno momento dado speelt dat weer op vanwege de 'klassieker Feyenoord- Ajax vandaag dus.

Klassenfoto.

Ik wilde mijn Feyenoord-petje op. Had ik gekocht van mijn zakgeld in de Kuip waar ik was geweest met mijn vader, die sportverslaggever was. Zo mocht ik dan regelmatig mee naar Feyenoord en mijn broertje naar PSV. Hij is nog steeds voor PSV, mijn broertje. Ik kreeg een kaartje voor het sta-vak achter het doel van Eddy Treytel en een gulden voor een broodje frikandel in de rust.  Het Feyenoord shirt met Nico Jansen erop dat ik wilde kopen was nog te duur. Vijfentwintig gulden.

Dus op de foto een rood wit shirt aan van de Hema en een broekrok, het meest vreselijke kledingstuk ooit uitgevonden gemaakt door oma van ruwe spijkerstof van de markt. Ik voel het nog schuren. 

Wij hadden een sportieve klas, althans de jongens. Ik deed mee met voetballen op het schoolplein met een tennisbal. Voor school, na school, tussen de middag. Michael Teunissen en Michael Tan, achterste rij rechtsbuiten naast die juf, waren heel goed en Hubert, achterste rij linksbuiten ook. Jammer genoeg staat Johnny van het Schip niet op de foto die ook bij ons in de klas zat. Hij was een leuke jongen met een grappig accent want hij kwam uit Canada en kon heel hard lopen en goed voetballen. Met het schoolvoetbaltoernooi was hij de ster en op de afscheidsmusical deed hij een voetbal-act op het podium: balletje hooghouden.

Dat zal ik nooit vergeten want hij vroeg toen of er een vader was die hem kon verbeteren. En ja hoor: mijn vader ging het balletje hooghouden. Maar Johnny won natuurlijk en dat is logisch.

Later kwam ik Johnny tegen tijdens een wedstrijd van de Oud Internationals tegen het eerste van DSS waar zoon Jorrit een onvergetelijke eerste goal maakte voor een paar duizend toeschouwers. Ik was zo trots als een paard met 7 lullen, zeggen ze dan. Die wedstrijd verloren ze wel maar dat mocht de pret niet drukken en Johnny herkende mij als dat 'grappige voetbalmeisje van de Graaf' uit de klas en dat was leuk.

Johnny doet het nu erg goed met PEC Zwolle.

 Dus ik ben dit seizoen voor PEC Zwolle en hoop dat ze iedereen dolle en niet het schip ingaan.