Met Pieter naar Pisa.                                                                                        

Pieter had er al veel over gehoord. Italië! Daar wilde hij ook wel eens naar toe. Hij boekte een fly drive met kris Kras voor een prikkie en was al meteen in zijn sas. Acht dagen, vliegtuig, huur-auto, 4 hotels en 8 keer ontbijt voor 500 euro p.p.

Zo startte hij zijn toeristische trip in Pisa.

Hij bekeek de toren en kwam tot de conclusie: dat ding staat scheef.

Daar is geen houden aan. Zeker niet voor een klein kaboutertje.

En hij klom de trappen op die behoorlijk wentelden. Pieter kreeg al gauw last van zijn kuiten en evenwichtsorganen maar boven zag ie de klepel hangen.

En zijn vriendin moest zo nodig doen wat bijna een miljoen Chinezen met selfie-sticks zonder enige vorm van schaamte daar doen: die toren tegenhouden.

Pieter vond het behoorlijk gênant maar zijn vriendin had er gewoon lak aan. Hij zei nog: kun je niet iets originelers bedenken maar ze lachte gewoon net zo stom als al die toeristen.

Wat hij wel erg leuk vond was het klasje kleuters dat braaf met een schetsboek de toren Van Pisa zat te tekenen. Zo worden de kunstenaars hier gemaakt, dacht Pieter en hij hield meteen van Italië.

En hij reed door naar het stadje Lucca.

Het leuke aan Lucca was dat hij daar een paar vrienden tegenkwam.

Het hotel was het behoorlijk saai. Het lag aan de snelweg en er zaten allemaal overigens rustige Chinezen in. Maar gelukkig was Nederland aan het voetballen tegen Zweden.

Ze moesten met 7-0 winnen maar dat ging dus vet niet lukken ook al was Robben heel goed.

Pieter heeft meer vertrouwen in de vrouwen. Qua winnen. En die hebben tenminste niet van die lelijke tatoes en rare kapsels. Gewoon geen kapsones. Althans nog niet. Houen zo!

Na een ontbijt met veel zoete broodjes trok Pieter verder naar Florence.

Daar ging hij in een toeristenbus zitten zodat hij alles goed kon zien. Wat een mooi beeld toch die David. Zucht en die hemelse lucht.

Pieter was behoorlijk verliefd geworden inmiddels. En op de Ponte Vecchio gooide hij er een slot tegenaan en deed een wens. Hij wenste een Ferrari Testarossa.

Waar Pieter zich vreselijk aan stoorde was die zogenaamde moderne kunstdrol midden op het plein waar alle oude mythische beelden staan van de grote kunstenaars. Het was zoiets van 'schijt aan de goden'. De drol verpestte het hele plein. 

De politie vond er ook niks aan. En alle Florentijnen wilde dat ding weg hebben maar hij was van een Rus dus dat krijg je niet zomaar voor elkaar. Daar zit Poetin natuurlijk achter.

En Pieter was wel onder de indruk van die mooie uniformen. Pico bello!

Dit was zelfs de generaal van de luchtmacht. Kijk maar naar al die medailles. Hij was hier omdat zijn kolonel ging trouwen en hij zei nog: No, no, no! en pieter snapte dat wel toen hij die bruid zag. Die was duidelijk de baas. Twee koppen groter dan dat kleine kolonelletje.

Tijd voor het serieuze werk nu: Op naar Venetië.

Onderweg zag Pieter daar inene Buma van het CDA. Hij zat verstopt in de vrachtwagen. Incognito. Maar als je goed luisterde dan hoorde je zo uit die vrachtwagen het Wilhelmus.

Pieter ging speciaal naar Venetië om de tentoonstelling van Damien Hirst te bekijken.

Nou dat heeft ie geweten!

 Dat was natuurlijk mega indrukwekkend. Groot geschapen. En ook hier weer vrienden tegengekomen.

Mickey!Hier werd ie van de zeebodem geplukt.

 en Mowgli!

en deze spannende dame met leeuw

 Maar het mooiste is daar toch dat blauw, groene water. De kleine steegjes met fraai gekleurd pleisterwerk, het licht en de stilte die daar het prettige contrast vormt met de hysterische selfies schietende toeristenstroom richting San Marcoplein.

En natuurlijk de waslijnen.

Daar doemt een drijvend cruisehotel op.

En hier drink je koffie opgediend door een soort lakeien met livreien onder het genot van de zoete zomer Vivaldi tonen van een strijkorkestje. De romantiek spat er van af.

De Italianen versieren alles. Meubels, auto's, eten, kleren en alle vrouwen. En ze zijn ook goed in plafonds schilderen. Pieter ging nog even naar het Doge paleis met de bus, dat is dus een boot en keek zijn oogjes uit. Wat een grote zaal! En magistraal uitzicht over het weidse water.

Pieter zag een leuk tasje ook met een slot . Zijn vriendin is bijna jarig dus hij dacht: dat koop ik voor haar maar het was 1200 euro.

En het jasje wat ze zo geinig vond was 2700 euro.

Toen gaf hij haar maar een pet.

En daar was ze heel blij mee vooral ook omdat echt niemand in Venetië met zo'n pet liep.

Verder gingen ze nog even naar Verona. Daar wilden ze wel naar de opera maar helaas, die was er niet op die dag.

Wel een stelletje Romeinen die rookpauze hielden.

En Pieter vond het wel welletjes. Hij had behoorlijk veel gelopen en ging nog even uitrusten bij het Gardameer.

En verder was het hier ook heel sprookjesachtig met veel zwanen. Het leek wel het Zwanenmeer.

En toen ging Pieter weer naar Haarlem waar het ook 20 graden was in oktober en de zon oranje kleurde en de wereld in brand stond en Pieter vond dat de kinderen lekker moesten gaan spelen op straat zonder mobieltjes en tekeningen maken en zingen en touwtje springen zoals in la bella Italia.