'Hart van mijn land, ik ben weer terug
in het waaien van uw volle zomer
Lig lui en languit op mijn rug
Weer thuis, en nog dezelfde dromer'
Hans Warren schreef het beeldende gedicht: 'Thuiskeer naar Zeeland' en Joop heeft er een lied van gemaakt. En het is zo mooi. Het is heimwee pur sang naar dat fraaie landschap, het licht, de lucht, de zee maar ook naar de zangerige taal en de jeugd. Het is de terugkeer naar de kindertijd, naar het gevoel van thuiskomen.
'Klank geur en kleur, zinlijk herkennen
De karper op de waterplas
Het hooi, zingende Zeeuwse stemmen
De zoete bonen, het prille vlas
Ik lig, ik ben terug, ik droom
Uw dromen in een blijde schemer
Ik werd weer kind, ik werd een boom,
een plant, een lied, een stukje Hemel."
We rijden met de Kia op zondag over de hooggelegen dijkjes, door de zwarte kousen dorpen waar drie soorten gereformeerde kerken variërend in 'zwaarte' boven elkaar uit toornen en dat is een zonde, dat rijden op zondag want je ziet ook geen hond op straat. Zeeland is opgesloten in zichzelf, verstikt, benauwd, doods, en Joop mijmert wat over het Veerse Gat. We rijden langs het Veerse meer en over de oerlelijke Zeeland brug die de hele Oosterschelde heeft verknald.
Joop is een halve Zeeuw. En het bloed gaat waar het niet kruipen kan.
Dat mysterieuze, serieuze donkere herken ik dan weer in het 'Kune Kune' varken met de naam Joop! De gelijkenis is treffend. Joop is de donkere, Jessica de blonde versie.
Dames en heren, tadammmm, dit is echt bijzonder. Hoe vereerd kun je zijn. Je kunt vernoemd worden naar een orchidee, een tulp, een straat of een busstation maar hier lopen zomaar in Zeeland in het dorpje Nieuw en Sint Joosland bij het theater De Wegwijzer, bij Trudi en Arnout, twee Kune Kune varkens rond met de namen: Joop & Jessica, oftewel samen: Het Succesvolle Duo. Mooier kunnen wij het niet vinden.
Ze zijn om op te vreten. En heel intelligent bovendien.
Joop is de donkere pretty-boy , een weliswaar 'je-weet-wel' varken, want anders was ie niet te harden. En dat is voor Jessica, de blonde zeug ook weer niet helemaal vol te houden. Kijk, een beetje Beer moet minstens vijf keer per jaar dekken anders raakt ie gefrustreerd en dan heeft ie ook minimaal drie zeugen nodig, dus ga daar maar aan staan. Die oerdrift. Het zijn net priesters. Wij zingen dan: Het moet eruit, zegt de therapeut!' 'Joop' heeft zijn slagtanden en z'n manlijkheid dus in moeten leveren en dat maakt hem tot een flexibel, gezellig en makkelijk-om-mee-om-te-gaan varken. Daar herkent Joop zich dan ook helemaal in. Daarentegen blijkt 'Jessica' een oer lui varken dat maar met veel moeite haar nest uitkomt en dan ook nog vrij chagrijnig loopt te knorren.' Altijd allemaal verkeerd.' 'Als Joop niet uitkijkt , krijgt ie zo een ram van Jessica", vertelt Arnout, de allround man van de Wegwijzer." Zij is nogal dominant, vooral als het om eten gaat." "Haha", lacht Joop die zich daar helemaal in kan vinden. Jessica knort vervaarlijk.
Maar Joop laat zich heus niet koeioneren door een varken.
Hij heeft zelfs een lied gemaakt met de titel: Twee varkens. 'Dat lied was er eerder in zijn hoofd dan deze twee varkens, maar nu past het helemaal."
Dat vind ik zo bijzonder aan Joop, dat ie al weet wat er is voor dat het er is.
'Ze waren altijd samen geweest, hun hele leven een groot feest
maar nu was het wel een beetje druk, in de volgeladen truck
refrein
Twee varkens op weg naar het abattoir, ze hielden zoveel van elkaar
twee varkens op weg naar het abattoir en ze hielden zoveel van elkaar
Het ruimste kot, het beste voer, de lieve kinderen van de boer
Ze hadden alleen maar genoten, gescheten en gevroten
refrein
Daar gingen ze dan, gezond en wel, naar hun einde kort en snel
En wisten ze met z'n beiden, de dood gaat ons niet scheiden
refrein
Dat is toch een juweeltje. Als ik de Partij van de Dieren was, had ik 'm als tune genomen.
We zingen ons hele nieuwe repertoire in dat fijne theater met het Hemelse plafond,
Het superpubliek zingt geweldig mee met 'het had nog heel veel erger kunnen zijn, er is soep na afloop in de foyer en verkoop van de nieuwe cd, het is een feest om hier te spelen met de gastvrije Trudi en Arnout die koken, bakken, stoven, met hun food- truck toeren , troetelen, knuffelen en buffelen en onvermoeibaar strijden.
De dood gaat ons niet scheiden. Lang leve de Wegwijzer!
Dikke knuffels van Jessica en hier ziet u heel kort en knort, hoe wij onze naamgenoten ontmoeten en begroeten.
Joop en Jessica, Het Succesvolle Duo:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten