Het oma-schap nadert ! Nog een dikke week en dan is mijn schone dochter haar mooie dikke buik kwijt en een kindje rijk. Niet voor te stellen. Het is gevoelsmatig zó anders dan zelf kinderen krijgen, van een afstandje, moeilijker haast. Een nieuwe rol met de kennis van toen en de wijsheid van nu. Alles komt weer terug in mijn beleving en ik krijg gewoon je reinste nesteldrang. Als het aan mij lag had ik een complete babykamer ingericht met een retro commode met mooie Portugese knoppen op de laden en een houten schommelwiegje en lieve Bambi gordijntjes en had ik nu al die kleine zachte flanellen babyhemdjes gewassen en gestreken en ter compensatie daarvan open ik mijn ‘schatkist’ met de mooiste babykleertjes die mijn oma zo liefdevol gehaakt en gebreid heeft.

Zo is er een zijden overslaghemdje met een ultrafijn gehaakt oud roze randje en een paars hansopje met ingebreide olifantjes van een Oillily patroon en het dekbedhoesje met vrolijke randjes voor in de rieten wieg met dito stootrand. Ik zie een zacht gele vlek die erin gesleten is door het gedraai van het babyhoofdje van mijn zoon die nu vader wordt en ik voel de tranen opwellen. Ik ben emotioneel incontinent deze dagen. Ik ga gewoon als 'therapie' lekker alles wassen en strijken, dat doe ik anders nooit. En dan kom ik ook zwemdiploma’s tegen en het gouden boekje van de drie beren en de houten speelgoedtrein en een grote doos met lego en de knuffelbeer van de Bijenkorf die ik toen nog gekregen heb van de vader van Brigitte Kaandorp omdat hij in het bestuur zat van de Bavoschool waar ik toen gymles gaf. Hij kwam toen op kraamvisite met die beer en vertelde over zijn dochter waar hij zo trots op was. Dat is nu dus bijna 30 jaar geleden. Ik krijg zin om de lege zolderkamer op te gaan knappen en daarvoor kom je al gauw terecht bij Ikea. Daar was ik een tijd niet geweest, want als je niet hoeft, ga je daar natuurlijk niet naartoe. Joop en ik hebben er ook een couplet over in een liedje. Dat gaat zo: “Een dagje naar Ikea met vrienden of gezin, gaan steengrillen en bowlen, ik krijg meteen al zin, zoveel hou ik van jou, zoveel!” Om maar aan te geven hoeveel je wel van iemand moet houden als je zulke dingen gaat doen.

Er ís een tijd geweest, moet ik eerlijk bekennen, dat ik daar heen ging voor mijn rust. Ja, u hoort het goed, mijn rust . Dat was dan om de kinderen te laten spelen in het ballenparadijs zodat ik linea recta in het restaurant kon gaan zitten met een krant en een kop koffie. Dat zat er thuis namelijk niet in. Als ik daar aan kwam zetten, herkenden ze mij al. Ik kwam er wel één keer per week. Dan ging ik niets kopen, want daar had ik geen geld voor en áls ik al geld had dan deed ik het nog niet want dan liep je het risico dat je halverwege die winkel een “DING DONG” hoorde met de boodschap:  “Attentie alstublieft, Wisse en Jorrit willen opgehaald worden uit de ballenbak. “ Alleen al het idéé had op mij een volstrekt verlammende werking. Ik wist dan niet meer wat ik moest kopen, waar het lag en hoe ik het snelst bij de kassa kwam. Dat kwam allemaal weer terug toen ik daar zo door Ikea liep en het viel mij op dat er gradaties waren in het ophaalbevel. Je hebt de categorie van kindjes die gewoon graag naar mama willen en dan zeggen ze: “Dion en Rachelle willen opgehaald worden uit Smalland”, want zo heet dat nu. Dan heb je de categorie van kindjes die aan het huilen zijn om hun moeder en dan zeggen ze: “Sterre en Merlijn willen GRAAG opgehaald worden uit Smalland.” Dan heb je de categorie van kinderen die staan te krijsen om hun moeder en bijvoorbeeld aan het vechten zijn geslagen en dan zeggen ze: “ Mohammed en Alie willen HEEL ERG GRAAG opgehaald worden uit Smalland”. Dat betekent dus: Jammer dat je net een bijpassend frontje hebt gevonden voor je keukenkast, laat maar zitten, je moet NU meteen je kind ophalen, ga niet langs start.

En dan heb je ook nog de buitencategorie en dat klonk dan zo: “Ding Dong, de LEIDSTER van het ballenparadijs wil HEEL ERG GRAAG opgehaald worden uit het ballenparadijs.” Dat was dan als Wisse en Jorrit erin zaten.

Ik loop daar meewarig rond en koop een grote knuffelhond voor de baby. Ahhhh, het is precies Sjors! Verder eet ik lekker Zweedse gehaktballetjes met cranberrysaus en patatjes. Wat verheug ik mij toch op dat kleinkind.