8 december 2012, Katwijk, Het Zandgat.

 S’morgens nog even een rondje met het hondje en de winter is begonnen hoor.

Mooi maar niet fijn als je op de wegen moet zijn.. Dit weekend gaan we naar Katwijk en naar het eilandje Tiengemeten .

Ze hadden niet op hun gat gezeten in het Zandgat. Alles tot in de puntjes perfect geregeld. Stoere vrijwilligers die hun vereniging levend houden met hun eigen ziel en zaligheid. Het is wel wat glad bij het zandgat. Eerst moet de Kia door een klein gat om op het parkeerterrein te komen maar dan heb je ook wat. Katwijkse hangjongeren met keiharde gettoblaster in de kou hangen voor het gebouw.

De zaal is in vol ornaat. Dat wil zeggen opgetuigd in hoopgevende kerstsfeer. Vrolijk vlammende open haarden met elegante rendieren en goud glanzende guirlandes sieren het plafond tot op grote hoogte. Wat een gezelligheid. Deck the hall! Wij zijn welkom. Iedereen heeft zich enorm uitgesloofd.

Wat een genoegen om mensen te treffen die zo gaan voor hun club. In het kantoortje dat dienst doet als kleedkamer staan de talloze bekers van de plaatselijke marionetten club naast een portret van Alex en Max op de Zaanse Schans.

 K&O Katwijk staat voor laagdrempelige Kunst en Ontspanning. Zij verzorgen naast de voorstellingen folkmuziek van Ierse en eigen bodem ook cursussen decor patchwork kerst decoraties, gevorderde lach yoga, speksteen voor senioren, tassen haken, mindfull omgaan met jezelf voor vrouwen in de overgang, taart decoreren en een  verse opfriscursus verkeer voor ouderen..Daar horen wij dus helemaal bij. Joop en Jessica de laatste ronde.!Ik ga voor de overgang en Joop voor het verkeer.

-JOOP: “Kijk, sommige artiesten nemen dan afscheid na meer dan 50 jaar op de podia in tout blasé Carré met een keur aan artiesten collegae die allemaal een oprechte ode doen aan jou ondersteund door het metropool of zuidpool orkest..want jij bent de 'levende legende'....en velen zijn immers door jou geïnspireerd...je bent van betekenis voor generaties..”
-JESS: “Ja?”
-JOOP: “ En sommigen eindigen in het Zandgat.”
-JESS: “Inderdaad.”
-JOOP: ”En zal ik je eens wat vertellen..dit vind ik nou gewoon   
 fijn..”

Dan hou ik acuut nog meer van Joop. Als hij zo uit de bocht komt zeilen met zijn mooie oren. Dat ie zich daar dus niet te goed voor voelt, integendeel. Wars van kapsones met een feilloze antenne voor echte mensen en hun verhalen. Hun levens die ze gemaakt hebben tot wie ze zijn met de talenten en beperkingen, de kansen en de armen. Met oog voor de techniek, de boeren, de provincialen, de ondernemers, de pioniers, de toekomst. Altijd een verhaal zien in de levensloop, de menselijke, zwakke hoek in het karakter, stijf van de achterdocht en tegelijk rijk aan opbeurende fantasie met mededogen en begrip voor de eigenzinnige en verwantschap met de eenzame.
Dat treft mij in hem en zijn liedjes..naast de prettig, relativerende humor. Droog en komisch.

Lyrisch word ik ervan. Ook omdat ik nu leef met de gedachte dat dit soort optredens uniek is en tot zijn besluit komt.. Ik tel ze af en huil dan af en toe een beetje. Wat zal ik dit gaan missen..De avonturen die we beleven, die energieke uitwisseling met Joop en het publiek.

Katwijk is een behoorlijk gelovig bolwerk. Ik kan me niet voorstellen dat streng gelovigen naar onze voorstelling komen maar er is toch een dame die het Zandgat demonstratief verlaat tijdens onze relie- serie. En dat terwijl we heel blijmoedig ‘tel uw zegeningen een voor een hebben gezongen.’

Zo zingen wij ook het jammerlijk actuele lied:
Dat gevoel van onmacht..met couplet:

‘’Dat gevoel van pijn

als je cluppie wordt bestolen

door twee vlaggende mongolen

en een fluitende bandiet..

dat gevoel van pijn

Dat moet eruit zegt de therapeut..

Schop ze dooooooood!!'

 De voetbalvelden liggen stil. Dat wil zeggen. Er wordt niet gespeeld na het grensoverschrijdende incident van de dood getrapte grens. Er zijn grenzen. Mijn jongste zoon voetbalt en volgt een CIOS opleiding..het is diep doorgedrongen in alle regionale regionen..'het zal je pa maar wezen die daar staat te vlaggen'..het draait toch  allemaal om 'repspect' zoals onze Hare Majesteit het volk wijs toespreekt in haar kersttoespraak. 

Verder spelen we van allerlei uit het gigantische Visseriaanse repertoire....eigenzinnige kerstliedjes, vrolijke meezingers, de cipier tierelierelier en mooie ballades , zoals ‘een enkele keer ontmoet ik je weer’ en ‘ het was lente zacht in de lentenacht..’ 
Reclame nummers over de BMW, Heineken en het Zeeuwse Meisje..Wij zijn van alle markten thuis. Op verzoek het ontzettend Leidse 3 oktober lied..er zit een grote groep Leienaren en ze vinden het prachtig. Daarentegen is er dan weer niemand uit Boekelo. 

Maar wat een fijn optreden zo..in het Zandgat. We dampen eruit..zo warm, zo vol. Na afloop veel bedankjes en complimenten, bloemen, een stevige staande ovatie ...en voor Joop vier haringen die hij achter elkaar naar binnen slokt...hutspot , harrrrring, wittebrrrrooooood.