Ik heb daar niks mee die hele blauwe maandag, dat zogenaamde zware gevoel van de meest deprimerende dag van het jaar die er aan zit te komen? Ik vind het aanstellerij, aandachttrekkerij zo van Januari heeft ook heus wel een bijzondere dag. Nee, dat 'blauwe gevoel' heb ik eerder op een regenachtige lullige dag in november als het steeds donkerder wordt en de druk van de feestdagen toeneemt. Zo in Januari ben ik veel opgewekter om maar met de Heer te spreken, want dat hebben we weer gehad schat! En we gaan langzaam naar het licht. Vanaf nu is het een grote stijgende lijn. Fijn. Ik verheug mij op het prille lentegroen, op de eerste zachte zonnestralen in februari met de balkondeuren open die de bleekheid en vermoeidheid uit je gezicht doet verdwijnen als sneeuw voor de zon en de eerste fietstocht met korte mouwen langs de geurende bollenvelden. Eerst percelen vol eigele narcissen, dan de flauw blauwe krokussen die zo heerlijk ruiken en dan de trotse tulpen rijen in mooie combinaties van brandweerwagen rood, paasgeel, pauspaars, suikerspin roze en maagdelijk wit. Ook de zwarte tulp is prachtig maar die staat in de Keukenhof. Ik verheug mij op de Keukenhof. Ik vind dit een prettige periode want het heeft een belofte in zich. De belofte van het voorjaar, de mooiste tijd van het jaar. De belofte van nieuw, fris leven, van primaire en pastel tinten van nieuwe ideeën, van weer naar buiten, van jubelende teentjes en fopspeentjes, piepkleine rompertjes met een visje erop, want het wordt vast een vis, van miniluiers en een wipstoeltje. Ik ben in blijde verwachting! In zeer blijde verwachting want in maart komt ons eerste kleinkindje. Dat wonder en de vreugde daaromtrent is nauwelijks te beschrijven. Beschuit met muisjes, blauw of roze wat zal het zijn, dat zal een verrassing zijn. In ieder geval wordt het een kindje en geen krokodilletje en het komt niet uit een ei.
Vooralsnog was deze dag staalblauw van de kou, stralend, helder, ijzig en met een gure Noorden wind stonden we behoorlijk te blauwbekken aan het IJsselmeer, daar in het Urk van de Heer.
We zagen bijna geen mens op straat , hooguit enkele grijze muizen . Ik denk dat ze nog blauw waren van het weekend of juist niet. Zeg maar van de blauwe knoop. De Ark van Urk was vorig weekend bijna gezonken en Free Willy de Orka ligt hier gewoon op het droge, glanzend zwart-wit.
Verder is het gras altijd groener aan de overkant, vooral als de vuurtoren signaalrood is en de lucht staalblauw.
Voor het gemeentehuis van Urk wappert fier de vlag : "Van lazuur, beladen met een schelvisch in zijne natuurlijke kleur. " En waarom zijn wij vandaag uitgerekend hier? Tadam! Meike is gevraagd om hier te komen exposeren met haar Fish on Friday expo.! De bonte school aan vissen die zij geschilderd heeft komt hier in het Gemeentehuis van Urk te hangen. Met feestelijke opening op 23 februari en vishapjes. En ik denk dat de hele Urkse gemeenschap daarvan opfleurt, dat kan niet missen met haar vissen, straks heeft iedereen in Urk Meike's vissen op de wc hangen. Paling, Aal, Snoekbaars, Scholfilet. En kunnen alle vissoorten twee aan twee gezellig in de Ark mee.
Let maar op mensen: Meike verovert Urk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten